Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.871.2025.2.ACZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 18 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 23 października 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2006 r. została zawarta umowa kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty CHF z bankiem (…), obecnie (…), ul. (…), (…), na kwotę 176 200 zł.

Kredyt został udzielony przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów.

Kredyt został przeznaczony na zakup mieszkania (…) przy ul. (…).

Ze względu na brak zdolności kredytowej Pani siostry (A.A.) i jej męża (B.A.) Pani rodzice (C.D. i D.D.) zostali współkredytobiorcami. Zgodnie z zawartą umową kredytową wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości.

Kredyt samodzielnie spłacają Pani siostra i jej mąż.

Zabezpieczenie kredytu stanowiła ustanowiona na ww. nieruchomości hipoteka.

Po śmierci Pani ojca, C.D. w 2017 r., na podstawie notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia nabyła Pani udział w jego majątku, w tym w zobowiązaniach kredytowych, w wysokości 1/3 z udziału przypadającego Pani ojcu w kredycie.

W chwili obecnej, Pani siostra prowadzi negocjacje z (…), których efektem ma być podpisana ugoda, w wyniku której część zobowiązania kredytowego ma zostać umorzona, jednocześnie (…) proponuje wypłatę w ramach ugody pewnej kwoty rekompensaty.

Zgodnie z zapisem aneksu z 2007 r. do umowy z 2006 r. (o której mowa we wstępie) prawo do nieruchomości to odrębna własność lokalu mieszkalnego i przysługuje wyłącznie Pani siostrze oraz jej małżonkowi na zasadach wspólności ustawowej.

W 2007 r. podpisała Pani umowę kredytową z bankiem (…) (obecnie (…)), która była zaciągnięta we frankach na własne cele mieszkaniowe. W 2023 r. podpisała Pani ugodę do swojej umowy z bankiem (…) (wcześniej (…)), dotyczącą rozliczenia kredytu we frankach, zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe.

Ugoda związana była z umorzeniem części zobowiązania, ponieważ spełniła Pani wszystkie przesłanki określone przepisami prawa skorzystała Pani ze zwolnienia ustawowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Pozostali współkredytobiorcy umowy podpisanej z bankiem (…), obecnie (…), nie korzystali wcześniej ze zwolnienia ustawowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że zgodnie z treścią umowy z 2006 r. okres na jaki została zawarta umowa o kredyt wynosił 26 lat. Umowa o kredyt została zawarta przez B.A., A.A., C.D., D.D.

Kredyt przeznaczony był na pokrycie kosztów budowy samodzielnego lokalu mieszkalnego, zwanego nieruchomością. Jest to kredyt hipoteczny zaciągnięty na cele mieszkaniowe. Kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej. Celem zaciągniętego kredytu jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego.

Sporządzenie aktu poświadczenia dziedziczenia po Pani zmarłym ojcu nastąpiło (…) 2018 r.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy podpisała Pani aneks do umowy kredytowej, na podstawie którego nastąpiła zmiana dłużnika (przejęcie długu) z Pani ojca na Panią rzecz i/lub innych spadkobierców za zgodą banku? Jeżeli odpowiedź brzmi twierdząco, proszę wskazać kiedy (dokładną datę) oraz kto został zobowiązany do podpisania ww. aneksu?”, wskazała Pani, że aneks nie został przez Panią podpisany. W związku ze zgłoszeniem Pani siostry do banku informacji o śmierci ojca i przesłaniu kopii aktu dziedziczenia, bank przesłanym pismem z 25 listopada 2019 r. poinformował: „Spadkobiercy wskazani w akcie poświadczenia dziedziczenia z mocy prawa wstępują w prawa i obowiązki Kredytobiorcy”.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy stając się stroną umowy kredytowej po śmierci Pani ojca, wszyscy kredytobiorcy – w tym Pani – odpowiadają za spłatę kredytu hipotecznego solidarnie, a więc do pełnej wysokości?”, wskazała Pani, że zgodnie z prawem ponosi Pani solidarną odpowiedzialność za cały kredyt hipoteczny wraz z innymi spadkobiercami zmarłego – wszystkimi kredytobiorcami.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Kiedy (w którym roku) dojdzie do zawarcia ugody z bankiem oraz kto będzie stroną tej ugody?”, wskazała Pani, że ugoda może zostać podpisana do końca 2025 r. Zgodnie z przysłaną treścią propozycji: „Ugoda (…) została zawarta pomiędzy:

1. X.X.,

2. A.A.,

3. B.A.,

4. D.D.,

zwanymi dalej w Ugodzie, zarówno razem jak i osobno także „klientem”.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy będzie Pani stroną ugody z bankiem jako współkredytobiorca?”, wskazała Pani, że zgodnie z proponowaną treścią ugody będzie Pani występować w charakterze klienta.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy w ugodzie z bankiem zostanie potwierdzone, że umowa kredytowa jest ważna, lecz strony zmieniają jej treść (umowa o kredyt nadal obowiązuje, ale zmienia się jej treść)?”, wskazała Pani, że w ugodzie z bankiem strony potwierdzają, że dotychczasowa umowa kredytowa jest ważna i obowiązuje, a ugoda jedynie zmienia jej treść lub skutki niektórych postanowień.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Jakie ustalenia w sprawie przewalutowania kredytu, umorzenia zobowiązania z tytułu kredytu, wypłaty przez bank konkretnych kwot (z jakiego tytułu?) na rzecz kogo i spłaty pozostałej należności wynikającej z kredytu będzie zawierała ugoda z bankiem dla poszczególnych kredytobiorców, w tym dla Pani?”, wskazała Pani, że bank w propozycji ugody wskazuje:

„2. (…) Aktualne zadłużenie” na które składa się:

a. kapitał kredytu pozostający do spłaty: 33.556,27 CHF,

b. odsetki umowne od kapitału kredytu: 1,38 CHF,

c. pozostałe odsetki, opłaty i koszty: 21,94 CHF. (…)

3. Wartość Aktualnego zadłużenia w PLN, po przeliczeniu go według średniego kursu CHF Narodowego Banku Polskiego (…)” (ustalona będzie z dnia poprzedzającego dzień sporządzenia ugody).

„Z dniem zawarcia ugody:

a. Bank w całości zwalnia Klienta z długu (tj. umarza Aktualne zadłużenie klienta) oraz zrzeka się wszelkich dalej idących roszczeń wynikających z Umowy lub w związku z nią”.

„W ramach pełnego i ostatecznego rozliczenia roszczeń stron wynikających z umowy lub w związku z nią, Bank zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Klienta kwoty 28.119,98 PLN (…)” (kwota ma być przesłaną na wskazany jeden rachunek bankowy zgodnie z dyspozycją wypłaty środków stanowiącą załącznik do ugody).

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Co będzie składało się na kwotę objętą ugodą – kwotę, w stosunku do której Pani jako kredytobiorca zostanie zwolniona z długu (kwotę umorzenia), tj. czy będzie to kwota kapitału, kwota odsetek skapitalizowanych, kwota tzw. odsetek karnych (odsetek od zadłużenia przeterminowanego) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorców było niezbędne do zawarcia umowy kredytu, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń? Jeżeli w skład ww. kwoty będzie wchodziła kwota odsetek karnych (odsetek od zadłużenia przeterminowanego), to czy w zawartej umowie kredytu określone zostały jednoznacznie, wiążące dla stron umowy, zasady naliczenia takich odsetek? Proszę o udzielenie jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, wybierając spośród wskazanych kwot”, wskazała Pani, że na kwotę objęto ugodą składać się będzie jedynie określone w ugodzie „Aktualne Zadłużenie”, tj.:

1. kapitał kredytu pozostający do spłaty: 33 556,27 CHF,
2. odsetki umowne od kapitału kredytu: 1,38 CHF,
3. pozostałe odsetki, opłaty i koszty: 21,94 CHF.

Umorzenie przez bank zadłużenia z tytułu kredytu będzie dotyczyć wszystkich kredytobiorców, w tym również Pani i skutkować będzie wygaśnięciem zobowiązania wobec banku po stronie każdego z kredytobiorców, również Pani.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „W przypadku umorzenia części zobowiązania kredytowego proszę wskazać kto i kiedy, w związku z porozumieniem zawartym z bankiem, będzie zobowiązany do dokonania spłaty pozostałej części zadłużenia wynikającego z umowy o kredyt?”, wskazała Pani, że nie dotyczy – ugoda przewiduje całkowitą ustanie stosunku prawnego pomiędzy Klientem a bankiem.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy zaniechanie poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w 2007 r., z którego skorzystała Pani w związku z zawarciem ugody w 2023 r., dotyczyło kredytu zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej niż ta dotycząca umowy kredytu zaciągniętego w 2006 r.? Na jaki konkretnie cel mieszkaniowy został zaciągnięty przez Panią kredyt w 2007 r. i jaki jest adres kredytowanej nieruchomości?”, wskazała Pani, że tak, podpisana przez Panią ugoda z 2023 r. dotyczyła innej nieruchomości. Kredyt z 2007 r. zaciągnięty został na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. zakup mieszkania, które znajduje się pod adresem: ul. (…), (…).

Pytanie

Czy w związku z planowanym zawarciem ugody kredytowej z (…), dotyczącej kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Pani siostrę i jej męża oraz Pani rodziców, w którym obecnie występuję Pani jako współkredytobiorca na skutek przyjęcia spadku po zmarłym ojcu, powstanie po Pani stronie przychód podatkowy z tytułu umorzenia części zobowiązania, biorąc pod uwagę, że:

1.jedynym beneficjentem korzyści jakie wynikną z podpisania ugody będą Pani siostra wraz z mężem;

2. nie ma Pani tytułu prawnego do lokalu;

3. skorzystała Pani ze zwolnienia podatkowego przy innej ugodzie dotyczącej kredytu hipotecznego, na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe;

4. pozostali współkredytobiorcy nie korzystali ze zwolnienia podatkowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe;

5. na podstawie notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia Pani udział w zobowiązaniach kredytowych, jest w wysokości 1/3 z udziału przypadającego Pani ojcu w kredycie, co stanowi 1/12 całości kredytu?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, nie osiągnie Pani przychodu podatkowego w związku z prawdopodobnym umorzeniem części kredytu przez (…). Przychód – 1/12 umorzenia przypadająca na Pani udział w kredycie, jaki mogłaby Pani osiągnąć jest tylko pozorny, ponieważ nie ma Pani tytułu prawnego do nieruchomości, nie osiągnęłaby Pani z tego tytułu żadnej korzyści majątkowej. Na skutek dziedziczenia weszła Pani tylko w zobowiązanie, które również jest pozorne, ponieważ biorąc pod uwagę obecną wartość nieruchomości, która obarczona jest hipoteką banku, jej wartość znacznie przekracza wartość zaciągniętego zobowiązania. Nie nabywa Pani prawa do wypłaty przez bank określonej kwoty z tytułu podpisanej ugody.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić, w każdej sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Umorzenie wierzytelności

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że w 2006 r. została zawarta umowa kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty CHF na pokrycie kosztów budowy samodzielnego lokalu mieszkalnego. Umowa o kredyt została zawarta przez B.A., A.A., C.D. (Pani ojca), D.D. Po śmierci Pani ojca w 2017 r., na podstawie aktu poświadczenia z (…) 2018 r., nabyła Pani udział w jego majątku, w tym w zobowiązaniach kredytowych, w wysokości 1/3 z udziału przypadającego Pani ojcu w kredycie. Po śmierci Pani ojca aneks do umowy kredytu nie został przez Panią podpisany. W związku ze zgłoszeniem Pani siostry do banku informacji o śmierci ojca i przesłaniu kopii aktu dziedziczenia, bank przesłanym pismem poinformował, że spadkobiercy wskazani w akcie poświadczenia dziedziczenia z mocy prawa wstępują w prawa i obowiązki kredytobiorcy. Ponosi Pani solidarną odpowiedzialność za cały kredyt hipoteczny wraz z innymi spadkobiercami zmarłego – wszystkimi kredytobiorcami.

Mając na uwadze powyższy opis wskazuję, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Stosownie do art. 924 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 925 ww. ustawy:

Artykuł 1012 ustawy Kodeks cywilny określa natomiast, że:

Stosownie do art. 1025 § 1 ww. ustawy:

W myśl art. 1030 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 1031 § 1 ww. ustawy:

W przedstawionych przez Panią okolicznościach sprawy, zmiana dłużnika nastąpiła z mocy prawa, gdyż z chwilą otwarcia spadku – w drodze sukcesji – wstąpiła Pani we wszelkie prawa majątkowe spadkodawcy (Pani ojca) przysługujące mu w chwili śmierci.

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmuje, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy Kodeks cywilny:

Istota zwolnienia z długu sprowadza się do tego, że skoro wierzytelność jest prawem wierzyciela, nie ma przeszkód, aby wierzyciel zrzekł się tego prawa, tj. by umorzył zobowiązanie bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Zwolnienie z długu należy do czynności prawnych rozporządzających, bowiem skutkuje ono wygaśnięciem zobowiązania. Samo zrzeczenie się wierzyciela aktem jednostronnym nie wystarcza do zwolnienia z długu.

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, zawartego układu, czy poprzez oświadczenie, umowę). Wierzytelność będzie umorzona wówczas, gdy wierzyciel uzyska wiadomość od dłużnika, że przyjął on (dłużnik) zwolnienie z długu.

Konsekwencją rozporządzeniowego charakteru umowy o zwolnienie z długu jest przysporzenie po stronie dłużnika, które następuje przez zmniejszenie pasywów jego majątku. Skoro zatem dłużnik godzi się na zawarcie zwolnienia z długu to osiąga on przychód, bowiem uzyskuje on przysporzenie. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wobec tego na skuteczne zwolnienie z długu, w myśl art. 508 Kodeksu cywilnego, składają się dwa elementy:

1)oświadczenie woli wierzyciela o umorzeniu zobowiązania,

2)akceptacja tego oświadczenia przez dłużnika.

Przy czym wskazuje się, że zwolnienie z długu może odnosić się do wierzytelności istniejących. Dopuszczalne jest także zwolnienie z długu przyszłego.

Z art. 373 ww. ustawy Kodeks cywilny wynika również, że:

Z zacytowanych przepisów wynika, że w przypadku zobowiązań solidarnych zwolnienie z długu jednego z dłużników nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania. Zwolnienie z długu lub zrzeczenie się solidarności przez wierzyciela względem jednego z dłużników solidarnych nie ma więc skutku względem współdłużników. Regulacja ta oznacza, że mimo iż zwolnienie z długu lub zrzeczenie się solidarności odnoszą skutek wobec dłużnika, którego dotyczą, współdłużnicy ponoszą nadal solidarną odpowiedzialność wobec wierzyciela za cały dług, a dłużnik zwolniony z długu lub wobec którego wierzyciel zrzekł się solidarności jest nadal zobowiązany do pokrycia przypadającego nań udziału w długu wobec współdłużnika, który spełnił świadczenie. Z powyższego wynika więc, że zobowiązanie solidarne trwa nadal, z tą tylko różnicą, że wierzyciel nie może domagać się jego wykonania od podmiotu, który został z tego zobowiązania zwolniony. Nie oznacza to jednak, że zobowiązanie takie nie może zostać wykonane. Stosunek zobowiązaniowy trwa bowiem nadal.

Wobec powyższego, gdy zwolnienie z długu dotyczy wszystkich współkredytobiorców i skutkuje wygaśnięciem zobowiązania wobec banku w całości po stronie każdego ze współkredytobiorów odpowiadających solidarnie za dług, w tym współkredytobiorcy, który nie nabywa przedmiotu kredytowania, dochodzi do uzyskania korzyści majątkowej, gdyż zostaje on zwolniony z obowiązku zapłaty wynikającego z umowy kredytowej zobowiązania, przez co nie dochodzi do uszczuplenia jego majątku.

W konsekwencji należy stwierdzić, że również współkredytobiorca, który nie nabywa przedmiotu kredytowania, uzyskuje przychód kwalifikowany do innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bez znaczenia przy tym dla powstania przychodu z tytułu umorzenia wierzytelności kredytowej pozostaje fakt, że obecnie wartość kredytowanej nieruchomości (lokalu mieszkalnego) znacznie przekracza wartość zaciągniętego zobowiązania. W sytuacji, gdy bank dokona umorzenia Pani zadłużenia z tytułu kredytu, po Pani stronie jako dłużnika wystąpi realna korzyść majątkowa, ponieważ zmniejszy się Pani zobowiązanie wynikające z umowy kredytowej, które musiałaby Pani uregulować, gdyby nie fakt umorzenia. Dzięki umorzeniu Pani majątek nie ulegnie uszczupleniu, choć zmniejszone zostanie Pani zobowiązanie wobec banku.

Tym samym, wartość umorzonych Pani kwot wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego, na podstawie ugody z bankiem, którą zawrze Pani w 2025 r., będzie stanowić przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Poprawność powyższego stanowiska potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2633/10, w którym Sąd wskazał, że:

Zaniechanie poboru podatku

Prawodawca przewidział przy tym szczególne rozwiązanie dla określonych sytuacji umorzeń kredytów mieszkaniowych. Umożliwił zaniechanie poboru podatku od dochodów z tytułu takich umorzeń – na zasadach, które określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.) w aktualnie obowiązującym brzmieniu zmienionym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 poz. 1912).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Stosownie do § 4a tego rozporządzenia:

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wobec powyższego, ww. zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia).

Pani skutki podatkowe z tytułu planowanego umorzenia wierzytelności

W opisie sprawy wskazała Pani, że skorzystała już Pani z zaniechania poboru podatku dochodowego w związku z zawarciem w 2023 r. ugody z bankiem dotyczącej rozliczenia kredytu we frankach zaciągniętego w 2007 r. na własne cele mieszkaniowe – zakup mieszkania w (…), w ramach której doszło do umorzenia Pani części zobowiązania.

Wobec powyższego, skoro – jak wynika z opisu sprawy – skorzystała Pani już wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonej wierzytelności na podstawie zawartej w 2023 r. ugody z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w 2007 r. na zakup mieszkania w (…) – a więc kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż będącej przedmiotem umowy z 2006 r. inwestycji mieszkaniowej, to nie będzie mogła Pani ponownie skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, w związku z planowanym zawarciem ugody dotyczącej umorzenia kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w 2006 r. Nie będzie Pani bowiem spełniała przesłanki, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia i nie ma przy tym znaczenia, że pozostali kredytobiorcy nie korzystali w przeszłości z zaniechania poboru podatku dochodowego.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz treść wniosku stwierdzam, że kwota wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2006 r., która zostanie Pani umorzona przez bank w 2025 r. będzie stanowić – wbrew Pani stanowisku – dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowanym do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie skoro – jak wynika z treści wniosku – skorzystała Pani wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż przedmiotowa inwestycja, to umorzona kwota zaciągniętego kredytu nie będzie korzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Ponadto, wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. pozostałych kredytobiorców).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.