Interpretacja indywidualna z dnia 3 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.1027.2025.1.ŻR
Wyrażenie zgody przez spółkę na włączenie dwóch niepublicznych uczelni do innej uczelni niepublicznej, w zamian za co osiąga ona wynagrodzenie, stanowi odpłatne świadczenie usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, co nakłada na spółkę status podatnika VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego wynagrodzenia za wyrażenie zgody na włączenie Uczelni 1 i Uczelni 2 do innej uczelni niepublicznej,
-ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu ww. transakcji.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca, Spółka … z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej Spółką) jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka została założona 26 lipca 2002 r.
W 2004 r. decyzją Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Spółka uzyskała zgodę na utworzenie uczelni wyższej, zwanej dalej Uczelnią 1. Uczelnia 1 wpisana została do rejestru uczelni niepublicznych. Od tego czasu Spółka pełni nieprzerwanie rolę założyciela Uczelni 1.
W momencie tworzenia Uczelni 1, zgodnie z wówczas obowiązującym prawem, Spółka przekazała z własnych środków finansowych kapitał założycielski na kwotę 200.000 zł na jej funkcjonowanie.
W 2008 r. została założona inna uczelnia niepubliczna, zwana dalej Uczelnią 2, przez jej założyciela (którym była Uczelnia 1), która w tym celu wniosła kapitał założycielski w wysokości 500 000 zł. Ze względów marketingowych planowane nowe kierunki nie odpowiadały idei Uczelni 1 i dlatego właśnie utworzono Uczelnię 2.
W 2018 r. w ramach porządkowania struktury nastąpiła zmiana założyciela Uczelni 2 z Uczelni 1 na Spółkę, co było prawnie możliwe. Tak więc założycielem Uczelni 2 została Spółka. Jest ona więc zarówno założycielem Uczelni 1, jak i Uczelni 2. Sytuacja taka trwa do dziś. Z tego tytułu (objęcia funkcji założyciela Uczelni 2) Spółka nie zapłaciła Uczelni 1 żadnego wynagrodzenia.
Spółka nie jest i nigdy nie była zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług VAT, zwanym dalej podatkiem VAT. W związku z tym od początku istnienia Spółka nie wykonywała żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Ponieważ przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. 2023 poz. 742 ze zm.), zwanej dalej PSWN, nie przewidują jakiegokolwiek wynagrodzenia dla założyciela uczelni wyższych, to z tego tytułu Spółka nie uzyskiwała i nie uzyskuje żadnych przychodów/wynagrodzenia od Uczelni 1 i Uczelni 2 – to nie są spółki kapitałowe, gdzie wypłaca się dywidendę właścicielowi. Uczelnie nigdy nie świadczyły usług na rzecz Spółki i odwrotnie.
Należy zauważyć, że w przypadku uczelni nie można mówić o nabyciu lub objęciu udziałów (akcji) albo wkładów. PSWN nie posługuje się takimi pojęciami. Zamiast tego przepis art. 38 PSWN określa, że założyciel występuje z wnioskiem o wpis uczelni niepublicznej do ewidencji oraz wnioskiem o pozwolenie na utworzenie studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu. Do wniosku dołącza się sporządzone w formie aktu notarialnego oświadczenie założyciela o utworzeniu uczelni niepublicznej zawierające m.in. wielkość środków finansowych, które założyciel zobowiązuje się przekazać uczelni na jej funkcjonowanie; wykaz i wartość rzeczy przekazanych uczelni na własność oraz termin ich przekazania.
Podkreślenia wymaga również fakt, że zgodnie ze statutem Uczelni majątek wynikający z bilansu likwidacji przechodzi na własność założyciela. To jest jedyna możliwość, że założyciel uczelni może odnieść korzyść, jeżeli wartość tego majątku będzie wyższa od wartości wydatków na kapitał założycielski.
Obie uczelnie są uczelniami niepublicznymi. Zgodnie z art. 9 ust. 1 PSWN, Uczelnia ma osobowość prawną, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uczelnia nie ma nadanego numeru w KRS. Uczelnia sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. W skład majątku Uczelni wchodzi zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności edukacyjnej oraz działalności gospodarczej. Uczelnia stanowi zatem przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360), jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie działalności edukacyjnej. Właścicielem tego majątku jest Uczelnia. W związku z tym każda uczelnia występuje w obrocie prawnym we własnym imieniu.
Do kompetencji założyciela uczelni – na gruncie PSWN oraz statutu danej uczelni – należy szereg kompetencji, w tym nadawanie statutu uczelni i dokonywanie w nim zmian. Organem kolegialnym Uczelni jest senat. Organami jednoosobowymi uczelni są: rektor, dziekan, kanclerz. Rektora powołuje i odwołuje założyciel. Rektor kieruje działalnością uczelni i reprezentuje ją na zewnątrz.
Włączenie uczelni
Zgodnie z art. 44 ustawy PSWN:
1.Uczelnia niepubliczna może być włączona do innej uczelni niepublicznej.
2.Włączenie uczelni niepublicznej do innej uczelni niepublicznej następuje z dniem wykreślenia włączanej uczelni niepublicznej z ewidencji.
3.Wniosek o wykreślenie z ewidencji uczelni niepublicznej włączanej do innej uczelni niepublicznej składają rektorzy oraz założyciele tych uczelni.
4.Uczelnia niepubliczna, do której nastąpiło włączenie innej uczelni niepublicznej, wstępuje w prawa i obowiązki tej uczelni, w tym w prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnych.
Spółka rozważa wyrażenie zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej w oparciu o wyżej wskazany przepis PSWN. W konsekwencji obie Uczelnie zostaną włączone do innej uczelni niepublicznej, a następnie wykreślone z ewidencji uczelni niepublicznych (zwanej dalej „ewidencją”). Włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nastąpi z dniem ich wykreślenia z ewidencji.
Spółka rozważa wyrażenie zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej z następujących powodów:
1.Niż demograficzny powodujący mniejsze nabory do Uczelni w kolejnych latach.
2.Zwiększająca się liczba miejsc na studiach uczelni publicznych (niepłatnych jako studia stacjonarne), co stanowi istotną konkurencję dla obu Uczelni.
3.Dominacja na rynku dużych podmiotów edukacyjnych, sieci uczelni wyższych prowadzących agresywne ogólnopolskie kampanie marketingowe.
4.Poszerzenie oferty dużych uczelni o wiele nowych kierunków łącznie z kierunkami oferowanymi w portfolio obu Uczelni. Obie Uczelnie były traktowane, jako uczelnie specjalistyczne – mała liczba kierunków o sporym zapotrzebowaniu na absolwentów na rynku. Model uczelni specjalistycznych z niewielką liczbą kierunków jest trudny do realizacji w obecnym środowisku niżu demograficznego.
5.Chęć zapewnienia odpowiedniej jakości świadczonych usług obecnym studentom w poczuciu odpowiedzialności założycieli. Konsolidacja zapewni stabilność.
6.Brak osiąganego „efektu skali” co skutkuje wysokimi kosztami kształcenia studenta.
W opisywanym zdarzeniu przyszłym, na podstawie art. 44 ustawy PSWN, dojdzie do włączenia obu Uczelni – będących uczelniami niepublicznymi - do innej uczelni niepublicznej. Po włączeniu obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej, Uczelnie utracą swoją osobowość prawną. W tym dniu, właścicielem majątku obu Uczelni stanie się inna uczelnia niepubliczna, w drodze sukcesji generalnej. Proces rozpocznie się złożeniem przez rektorów i założycieli uczelni (tutaj Spółki) wniosku o wykreślenie z ewidencji obu Uczelni. Włączenie uczelni niepublicznej do innej uczelni niepublicznej następuje z dniem wykreślenia włączanej uczelni niepublicznej z ewidencji.
Nie dojdzie do przeniesienia praw przysługujących założycielowi do Uczelni. Obecna ustawa PSWN nie przewiduje możliwości przeniesienia praw przysługujących założycielowi do Uczelni na inny podmiot. W zdarzeniu przyszłym, na podstawie art. 44 ustawy PSWN, dojdzie do włączenia obu Uczelni – będących uczelniami niepublicznymi - do innej uczelni niepublicznej i tym samym z dniem włączenia obu Uczelni Spółka nie będzie już miała praw założycielskich do nich.
Włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nastąpi na podstawie decyzji administracyjnych wydanych (będą dwie decyzje, każda na jedną z przejmowanych Uczelni) przez Ministra właściwego ds. szkolnictwa wyższego. Decyzja taka wydawana jest na skutek wniosku złożonego przez rektorów oraz założycieli obu uczelni - tj. uczelni włączanej (tutaj dwu uczelni) oraz uczelni, do której ma nastąpić włączenie.
Uczelnia niepubliczna, do której jest włączana inna uczelnia niepubliczna może dokonać zwrotu środków finansowych, które założyciel przekazał uczelni na jej funkcjonowanie (czyli de facto wydatków na kapitał założycielski). Dodatkowo uczelnia niepubliczna, do której jest włączana inna uczelnia niepubliczna może być zobowiązana do przekazania wynagrodzenia za zgodę na włączenie uczelni niepublicznej do innej uczelni niepublicznej. Warunki oraz wysokość wynagrodzenia będą wtedy wynikać z odrębnej umowy zawartej pomiędzy stronami. Uczelnia niepubliczna, do której nastąpi włączenie innej uczelni niepublicznej, wstępuje w prawa i obowiązki tej uczelni, w tym w prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnych.
Spółka w myśl planowanych zapisów umowy z inną uczelnią niepubliczną otrzyma wynagrodzenie za zgodę na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej oraz zwrot środków finansowych przeznaczonych na funkcjonowanie Uczelni 1 (czynności opisane w zdarzeniu przyszłym). Zawarcie umowy regulującej prawa i obowiązki stron w zakresie włączenia obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej spowoduje, że inna uczelnia niepubliczna stanie się właścicielem całości majątku obu Uczelni – przedsiębiorstw, jako substratu składników materialnych jak i niematerialnych (w tym praw) przysługujących tym Uczelniom. Z dniem włączenia obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej, wstąpi ona (inna uczelnia niepubliczna) we wszystkie prawa i obowiązki tych Uczelni, w tym w prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnych oraz przejmuje aktywa i pasywa obu Uczelni w oparciu o sporządzone na dzień włączenia sprawozdania finansowe. Inna uczelnia niepubliczna będzie kontynuowała i prowadziła działalność gospodarczą (naukowo-dydaktyczną) obu Uczelni w oparciu o jej składniki majątkowe i niemajątkowe.
Ponieważ w zamian za zgodę na połączenie obu Uczelni z inną uczelnią niepubliczną, Spółka, jako założyciel tych Uczelni, otrzyma ustalone umownie wynagrodzenie, to przed złożeniem wniosku o wykreślenie obu Uczelni z ewidencji, planowane jest zawarcie umowy regulującej prawa i obowiązki stron w zakresie włączenia obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej, a w której będzie zapisane, że założyciel (Spółka) otrzyma:
1.zwrot środków finansowych, które Spółka przekazała danej Uczelni na jej funkcjonowanie oraz
2.zapłatę wynagrodzenia za zgodę na włączenie Uczelni do innej uczelni niepublicznej.
Wynagrodzenie zostanie otrzymane przez Spółkę od innej uczelni niepublicznej, do której włączane będą obie Uczelnie (których założycielem jest Spółka).
Jak wskazano wcześniej, Spółka przekazała w 2004 roku Uczelni 1 kwotę 200 tysięcy zł na rozpoczęcie działalności (kapitał założycielski Uczelni 1).
Z tytułu nabycia od Uczelni 1 praw założycielskich do Uczelni 2 Spółka nie zapłaciła żadnego wynagrodzenia na rzecz Uczelni 1.
Tak więc część wynagrodzenia za zgodę na włączenie obu Uczelni do innej uczelni będzie zwrotem tej kwoty - ale tylko w odniesieniu do Uczelni 1. W tym przypadku zwrot środków finansowych wniesionych przez Spółkę (jako założyciela) na rozpoczęcie działalności Uczelni 1 będzie wliczony w wynagrodzenie za zgodę na włączenie Uczelni 1 do innej uczelni niepublicznej, ale jako odrębny tytuł. Z kolei za zgodę za włączenie Uczelni 2 do innej uczelni Spółka otrzyma kwotę, która nie będzie w żadnym procencie zwrotem poniesionej przez nią kwoty, bo takowa nie wystąpiła. Wynagrodzenie, które otrzyma Spółka, jest wynagrodzeniem z tytułu wyrażenia zgody na włączenie uczelni do innej uczelni niepublicznej, a nie za przeniesienie prawa do całości majątku obu Uczelni. W wyniku decyzji Ministra o włączeniu obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej dojdzie do włączenia majątku obu Uczelni, tj. agregatu składników majątkowych i niemajątkowych nierozerwalnie ze sobą powiązanych i tworzących przedsiębiorstwo, do innej uczelni niepublicznej. Jednak założyciel obu Uczelni (Spółka) nie jest właścicielem tych Uczelni ani ich majątku. Każda Uczelnia posiada osobowość prawną i jest właścicielem włączanego do innej uczelni niepublicznej majątku.
Na moment włączenia obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej zespół ich składników majątkowych będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań - tak jak dokonywał tego do tej pory. Nie będzie wymagał udziału pozostałych struktur innej uczelni niepublicznej.
Inna uczelnia niepubliczna będzie kontynuowała działalność edukacyjną prowadzoną dotychczas przez obie Uczelnie. W skład majątku, który będzie włączany do innej uczelni niepublicznej wejdzie zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności edukacyjnej i działalności gospodarczej, który będzie służył do zrealizowania rozwoju założonego w strategii innej uczelni niepublicznej, do której będą włączone obie Uczelnie. W związku z sukcesją generalną żadna Uczelnia nie będzie zobowiązana do zmiany zawartych umów, ale będzie zobowiązana do poinformowania zainteresowanych osób o włączeniu Uczelni do innej uczelni niepublicznej.
Pytanie
1.Czy otrzymanie przez Spółkę zapłaty za wyrażenie przez nią zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?
2.Czy jeżeli uznamy, że otrzymanie przez Spółkę zapłaty za wyrażenie zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to czy podstawą opodatkowania tym podatkiem będzie suma kwot otrzymana przez Spółkę:
a)w wysokości odpowiadającej wartości zwrotu środków finansowych, które Spółka przekazała na jej funkcjonowanie (to dotyczy tylko Uczelni 1), oraz
b)w wysokości zapłaty wynagrodzenia za zgodę na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej,czy też tą podstawą opodatkowania będzie tylko zapłata wynagrodzenia za zgodę na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej (wynagrodzenie opisane pod literą b)?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Otrzymanie przez Spółkę zapłaty za wyrażenie przez nią zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
Aby powstał obowiązek naliczenia podatku VAT musi zaistnieć zdarzenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Z kolei, aby wystąpiło zdarzenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, to przyjmuje się powszechnie, że muszą wystąpić łącznie dwie przesłanki naraz:
1.przesłanka strony podmiotowej podatnika podatku VAT (wymagana art. 15 ust. 1 UVAT, który stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), oraz
2.przesłanka strony przedmiotowej, czyli musi występować czynność opodatkowana podatkiem VAT (dokonana przez podatnika tego podatku).
Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 UVAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w UVAT zakres opodatkowania podatkiem VAT wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w UVAT ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dana czynność (dostawa towarów/świadczenie usług) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów UVAT.
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, ze zm.) „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
Przenosząc te uwagi ogólne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić trzeba, że Spółka nie wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT w analizowanym przypadku, ponieważ nie prowadzi w żadnym zakresie działalności gospodarczej, a samo otrzymanie przez Spółkę zapłaty za wyrażenie zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej jej tym podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą nie uczyni. Nie da się powiedzieć, że takie zdarzenia to działalność gospodarcza w rozumieniu rynkowym, logicznym no i przede wszystkim w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 UVAT. Szukając uporczywie w Spółce znamion podmiotowych podatnika podatku VAT, w zakresie działalności handlowej/usługowej (tylko taką możemy rozpatrywać na gruncie definicji działalności gospodarczej według zacytowanego wyżej przepisu ustawy o VAT), i tak tych znamion podatnika VAT nie znajdziemy, ponieważ nie istnieje coś takiego, jak „handel” zgodami na włączenie uczelni do innej uczelni, czy działalność usługowa w tym zakresie. Czyli nie występuje tutaj strona podmiotowa podatnika podatku VAT, z uwagi na to, że:
1.nie dojdzie do przeniesienia praw przysługujących spółce, jako założycielowi obu Uczelni, na rzecz innej uczelni, ponieważ PSWN takiej operacji nie przewiduje, oraz
2.nie ma na rynku takiego rodzaju przedmiotu działalności gospodarczej, jak „handel” zgodami na włączenie uczelni od innej uczelni, czy działalność usługowa w tym zakresie, gdyż to są działania doraźne, nie występujące jako samodzielny przedmiot transakcji/obrotu – z uwagi na swoją specyfikę – w realiach gospodarczych.
Spółka nie jest więc podatnikiem podatku VAT w żadnym zakresie, czyli nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu UVAT i nie będzie nim także w rozpatrywanym przypadku, a precyzyjniej takiej działalności gospodarczej nie rozpocznie (bo do tej pory żadnej nie prowadziła).To samo w sobie winno już wystarczyć do tego, aby zapłata za rzeczoną zgodę na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
Nie jest podatnikiem podatku VAT podmiot, który dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie (nawet jak są one poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika, której to działalności gospodarczej w Państwa przypadku brak), również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Powszechnie przyjmuje się w doktrynie podatkowej, że przyjęcie, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (jako handlowiec/usługodawca) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, nabycie majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą – gdzie w przypadku Spółki nawet nie da się powiedzieć, że będąc założycielem obu Uczelni miała ona w związku z tym jakiś majątek, bo tutaj przeszkodą dla korzystania z tego majątku jest PSWN. To nie to samo, co np. możliwość zbywania udziałów w spółce z o.o.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa, jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej NSA) z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT. (...)
Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji brak jest podstaw do uznania Spółki – w związku z ustaleniem dla niej zapłaty za zgodę na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej – za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu, czy usług, abstrahując już od tego, że nie ma na rynku takiego rodzaju działalności gospodarczej. Powyższe wynika także z tego, iż Spółka nie została założycielem obu Uczelni z zamiarem „zbycia” tych praw, pomijając niemożność tego na gruncie PSWN.
Wysuwając wniosek o braku opodatkowania podatkiem VAT zapłaty za wyrażenie zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nie można zapomnieć o powodach tej sytuacji. Udzielając owej zgody Spółka zrobi to z powodów opisanych w stanie faktycznym, a to nie są powody natury komercyjnej, które znamionują działalność gospodarczą. Koniecznie przypomnieć trzeba, że z tytułu bycia założycielem obu Uczelni Spółka nie osiągała z tego tytułu żadnych przychodów, co znamionuje klasyczną działalność gospodarczą. Mało tego, jest powszechny w doktrynie podatkowej pogląd, że jeżeli zbywany składnik majątku był związany z działalnością gospodarczą podatnika to jego zbycie także podlega podatkowi VAT (vide wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2019 r. o sygnaturze I FSK 741/17). Przekładając to na przypadek Spółki logicznym jawi się wniosek, że skoro „zbywane” Uczelnie nie były związane z działalnością gospodarczą Spółki (bo nawet nie mogły być związane z powodu zapisów PSWN) to owe „zbycie” nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Według doktryny podatkowej jest obowiązek badania przesłanki bycia podatnikiem podatku VAT w odniesieniu do każdej czynności dokonywanej przez podatnika podatku VAT. Innymi słowy, nie każda czynność dokonywana przez podatnika podatku VAT musi w stosunku do tej czynności oznaczać jej podleganie podatkowi VAT. Tytułem przykładu można wskazać na czynność udzielania pożyczek, gdzie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 kwietnia 2023 r. o sygnaturze III FSK 1989/21 stwierdzono, że (dla stwierdzenia bycia podatnikiem VAT z tytułu udzielonej pożyczki) znaczenie mają przesłanki wskazujące na profesjonalny, nie zaś jedynie incydentalny charakter aktywności i dlatego pożyczki udzielane przez podatnika podatku VAT (z innych tytułów) podatkowi VAT nie podlegają, jeżeli są incydentalne i niewykonywane w sposób profesjonalny. Ten pogląd ma duże znaczenie dla sprawy Spółki. Bo jeżeli nawet w sytuacji, kiedy dany podmiot/podatnik VAT nie jest automatycznie podatnikiem podatku VAT w stosunku do jego wszystkich działań (a powinien być co by się wydawało logiczne) to skoro podmiot (Spółka) nie jest podatnikiem podatku VAT w odniesieniu do żadnych czynności (takowych brak) to tym bardziej nie będzie nim w stosunku do czynności incydentalnych – tutaj wyrażenia zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej. O tym, że przy każdej czynności trzeba analizować status danego podmiotu, jako podatnika podatku VAT, wspomina także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07.
W tym aspekcie koniecznie trzeba dodać, że wyrażenie przez Spółkę zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 UVAT. Spółka wyrazi zgodę na całą gamę różnego rodzaju kroków związanych z Uczelniami, często technicznej i administracyjnej natury. Samo włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej – jako skutek jednej ze zgód wydawanych przez Spółkę/założyciela obu Uczelni - jest tylko czynnością administracyjną na gruncie PSWN pozostającą siłą rzeczy poza VAT. To, że w tym przypadku dodatkowo umówiono się na zapłatę za taką zgodę tego nie zmienia. PSWN nie reguluje w ogóle tematyki odpłatności za omawianą zgodę i jest to dodatkowa kwestia w tym temacie. Innymi słowy, nie można się doszukać w wyrażeniu rzeczonej zgody jakiegokolwiek świadczenia na gruncie UVAT, a w szczególności na gruncie art. 8 ust. 1 UVAT, definiującego świadczenie usług. Owa zgoda na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nastąpi na podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez Ministra właściwego ds. szkolnictwa wyższego. Decyzja taka wydawana jest na skutek wniosku złożonego przez rektorów oraz założycieli obu uczelni - tj. uczelni włączanych oraz uczelni, do której ma nastąpić włączenie (art. 44 PSWN to przewiduje). Decyzja Ministra wywoła określone skutki prawne (koniec bytu prawnego obu Uczelni, ich wchłonięcie przez inną uczelnię niepubliczną, uczelnia przejmująca wejdzie w prawa i obowiązki uczelni przejmowanych), czyli rozstrzygnie sprawę zainicjowaną wnioskami rektorów oraz założycieli uczelni. Jeżeli Minister nie wyrazi zgody na połączenie (w trybie przejęcia) obu Uczelni przez inną uczelnię niepubliczną to wtedy założyciel (Spółka) nie wyzbędzie się obu Uczelni.
Nie jest jednak tak, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów jest automatycznie na gruncie UVAT uznawane za świadczenie usług. Nie będą opodatkowane podatkiem VAT takie świadczenia, które są związane z czynnościami administracyjnymi mającymi podłoże w PSWN. Zgoda Spółki na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej – podobnie jak inne rodzaje zgód wydawanych przez Spółkę, jako założyciela – winna być odczytywana, jako zdarzenie pozostające poza VAT (tutaj jako niebędące uznanym za odpłatne świadczenie usług). Na to jest bardzo istotny argument. Fakt ustalenia przez Spółkę odpłatności za ową zgodę – nieprzewidziany przez PSWN (to coś dodatkowego) – jest zdarzeniem, które nie musi wystąpić w procesie włączenia obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej. Innymi słowy, proces włączenia obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej przebiega zgodnie z wymogami przewidzianymi PSWN (gdzie musi wystąpić zgoda założyciela Uczelni), a ustalenie obok tego wynagrodzenia za zgodę jest obok tego procesu, bo nie musi mieć miejsca. Skoro PSWN nie reguluje kwestii ewentualnego wynagrodzenia za zgodę założyciela na włączenie Uczelni do innej uczelni niepublicznej to oznacza, że takie wynagrodzenie nie musi wystąpić, ergo taka zgoda może być nieodpłatna. Ponieważ zgoda założyciela na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej (abstrahując od tego, że faktycznie zgody udziela Minister) jest zdarzeniem zawsze występującym, a ustalona całkowicie umownie kwota za ową zgodę nawet nie musi wystąpić, to nie są spełnione warunki do wystąpienia tutaj odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 UVAT.
Z uwagi na fakt, że nie istnieje bezpośredni związek między wyrażoną zgodą Spółki na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej a ustalonym umownie wynagrodzeniem za ową zgodę – ponieważ ta odpłatność, jako nieobowiązkowa i nieprzewidziana PSWN nie musi w ogóle występować (czyli nie jest obowiązkowa w zamian za wyrażenie zgody) – to nie można doszukiwać się w tym przypadku odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 UVAT. To dowodzi braku tutaj także znamion przedmiotowych koniecznych do wystąpienia podatku VAT – ponieważ nie występuje tutaj czynność opodatkowana podatkiem VAT (dokonana przez podatnika tego podatku).
Niezależnie od tego nasuwa się logiczny wniosek, że skoro zbycie np. udziałów w spółce z o.o./ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej nie podlega podatkowi VAT (to powszechna wiedza) to zbycie czegoś do tego podobnego (zbycie rozumiane tylko na zasadzie analogii, bo przecież wyrażenie zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nie jest klasycznym zbyciem) także nie powinno podlegać podatkowi VAT. Gdyby to miało temu podatkowi podlegać to wręcz byłaby jakaś nierówność podobnych stanów faktycznych wobec prawa.
Ad. 2
Z uwagi na to, że transakcja opisana w zdarzeniu przyszłym, w wyniku której Spółka otrzyma wynagrodzenie za wyrażenie zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczeni niepublicznej oraz wynagrodzenie w wysokości zwrotu środków finansowych przekazanych Uczelni 1 na jej funkcjonowanie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to nie można określić podstawy opodatkowania tym podatkiem. Innymi słowy, skoro wynagrodzenie przekazane Spółce za wyrażenie przez nią zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej oraz za zwrot środków przekazanych przez nią na jej funkcjonowanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to nie istnieje podstawa opodatkowania podatkiem VAT, wskazana w art. 29a ust. 1 UVAT. Dlatego odpowiedź na to pytanie jest de facto bezprzedmiotowa.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z powołanego wyżej art. 8 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, przy czym należy zwrócić uwagę na ust. 1 pkt 2 tego artykułu, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Zaznaczenia wymaga fakt, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki, tj. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, a świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Zauważenia również wymaga, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Przykładowo, w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że:
określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.
Podobnie w orzeczeniu TSUE z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden TSUE podkreślił, że:
usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.
Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.
Czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.
Kolejnym czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem, jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Stosownie do art. 44 ust. 1-4 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):
1.Uczelnia niepubliczna może być włączona do innej uczelni niepublicznej.
2.Włączenie uczelni niepublicznej do innej uczelni niepublicznej następuje z dniem wykreślenia włączanej uczelni niepublicznej z ewidencji.
3.Wniosek o wykreślenie z ewidencji uczelni niepublicznej włączanej do innej uczelni niepublicznej składają rektorzy oraz założyciele tych uczelni.
4.Uczelnia niepubliczna, do której nastąpiło włączenie innej uczelni niepublicznej, wstępuje w prawa i obowiązki tej uczelni, w tym w prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnych.
Z opisu sprawy wynika, że nie są Państwo zarejestrowani jako podatnik podatku od towarów i usług VAT. W 2004 r. decyzją Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Spółka uzyskała zgodę na utworzenie uczelni wyższej, zwanej dalej Uczelnią 1. Uczelnia 1 wpisana została do rejestru uczelni niepublicznych. Od tego czasu Spółka pełni nieprzerwanie rolę założyciela Uczelni 1. W momencie tworzenia Uczelni 1, Spółka przekazała z własnych środków finansowych kapitał założycielski na kwotę 200.000 zł. na jej funkcjonowanie. W 2008 r. została założona inna uczelnia niepubliczna, zwana dalej Uczelnią 2, przez jej założyciela (którym była Uczelnia 1), która w tym celu wniosła kapitał założycielski w wysokości 500 000 zł. W 2018 r. w ramach porządkowania struktury nastąpiła zmiana założyciela Uczelni 2 z Uczelni 1 na Państwa Spółkę. Tak więc są Państwo zarówno założycielem Uczelni 1, jak i Uczelni 2. Każda uczelnia występuje w obrocie prawnym we własnym imieniu. Rozważają Państwo wyrażenie zgody na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej. Włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nastąpi z dniem ich wykreślenia z ewidencji. Włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej nastąpi na podstawie decyzji administracyjnych wydanych (będą dwie decyzje, każda na jedną z przejmowanych Uczelni) przez Ministra właściwego ds. szkolnictwa wyższego. Spółka w myśl planowanych zapisów umowy z inną uczelnią niepubliczną otrzyma wynagrodzenie za zgodę na włączenie obu Uczelni do innej uczelni niepublicznej oraz zwrot środków finansowych przeznaczonych na funkcjonowanie Uczelni 1. Zwrot środków finansowych wniesionych przez Spółkę (jako założyciela) na rozpoczęcie działalności Uczelni 1 będzie wliczony w wynagrodzenie za zgodę na włączenie Uczelni 1 do innej uczelni niepublicznej, ale jako odrębny tytuł. Z kolei za zgodę za włączenie Uczelni 2 do innej uczelni Spółka otrzyma kwotę, która nie będzie w żadnym procencie zwrotem poniesionej kwoty. Wynagrodzenie, które otrzyma Spółka, jest wynagrodzeniem z tytułu wyrażenia zgody na włączenie uczelni do innej uczelni niepublicznej, a nie za przeniesienie prawa do całości majątku obu Uczelni. Założyciel obu Uczelni (Spółka) nie jest właścicielem tych Uczelni ani ich majątku. Każda Uczelnia posiada osobowość prawną i jest właścicielem włączanego do innej uczelni niepublicznej majątku.
Analiza powołanych powyżej przepisów oraz opisu sprawy prowadzi do wniosku, że w związku z wyrażeniem przez Państwa zgody na włączenie Uczelni 1 i Uczelni 2 do innej uczelni niepublicznej będzie istniał związek prawny między Państwem a inną uczelnią niepubliczną, w ramach którego będzie następować świadczenie wzajemne. Państwo jako jedna ze stron istniejącego stosunku prawnego będą zobowiązani się do określonego działania, tj. wyrażenia zgody na włączenie ww. Uczelni do innej uczelni niepublicznej, a druga strona, tj. inna uczelnia niepubliczna do zapłaty wynagrodzenia za zgodę na włączenie Uczelni do innej uczelni niepublicznej. Jak wynika bowiem z całokształtu okoliczności sprawy, wyrażenie przez Państwa jako Założyciela ww. zgody jest warunkiem na włączenie Uczelni do innej uczelni niepublicznej. Natomiast uczelnia niepubliczna, do której zostaną włączone inne uczelnie niepubliczne będzie zobowiązana do przekazania Państwu wynagrodzenia za ww. zgodę na podstawie odrębnej umowy zawartej pomiędzy stronami transakcji.
Wobec powyższego, poprzez wyrażenie zgody na włączenie Uczelni 1 i Uczelni 2 do innej uczelni niepublicznej, w zamian za co otrzymają Państwo wynagrodzenie, świadczą Państwo, w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, usługi zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Czynność ta ze względu na jej odpłatny charakter podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Otrzymane od uczelni niepublicznej, do której będą włączone Uczelnia 1 i Uczelnia 2, świadczenie pieniężne stanowi wynagrodzenie za świadczoną usługę, dającą wypłacającemu wyraźne i bezpośrednie korzyści. Z tych też względów, z tytułu wykonywanych czynności będą Państwo uznani za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że wyrażenie przez Państwa zgody na włączenie Uczelni 1 i Uczelni 2 do innej uczelni niepublicznej, w zamian za co otrzymają Państwo wynagrodzenie, będzie nosiło znamiona odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za nieprawidłowe.
Odnosząc się do zakresu zadanego pytania nr 2 wniosku wskazania wymaga, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy:
Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Powyższe przepisy dotyczące podstawy opodatkowania stanowią odzwierciedlenie odpowiednio art. 73 i 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.) zwaną dalej Dyrektywa 2006/112/WE Rady.
Zgodnie z art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Z kolei treść art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowi:
Do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:
a)podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
b)koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.
Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi. Ponadto przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.
Z okoliczności sprawy wynika, że w odniesieniu do Uczelni 1 w zamian za ww. zgodę otrzymacie Państwo zwrot środków finansowych, które Państwo jako Założyciel przekazali Uczelni 1 na jej funkcjonowanie oraz zapłatę wynagrodzenia za zgodę na włączenie Uczelni 1 do innej uczelni niepublicznej. Zwrot środków finansowych wniesionych przez Państwa na rozpoczęcie działalności Uczelni będzie wliczony w wynagrodzenie za zgodę na włączenie Uczelni 1 do innej uczelni niepublicznej. Natomiast w odniesieniu do Uczelni 2 otrzymacie Państwo zapłatę wynagrodzenia za zgodę na włączenie Uczelni 2 do innej uczelni niepublicznej.
Zatem wynagrodzeniem będzie wszystko, co Państwo otrzymają w zamian za wyrażenie zgody na włączenie Uczelni 1 i Uczelni 2 do innej uczelni niepublicznej, w tym także zwrot środków finansowych przekazanych przez Państwa jako Założyciela na funkcjonowanie Uczelni 1.
W konsekwencji, podstawą opodatkowania dla świadczonej przez Państwa usługi będzie, zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, wszystko, co stanowi zapłatę, którą otrzymają Państwo od uczelni niepublicznej, do której będzie włączona Uczelnia 1 (tj. wynagrodzenie za zgodę na włączenie Uczelni 1 do innej uczelni niepublicznej oraz zwrot środków finansowych przekazanych przez Państwa jako Założyciela na funkcjonowanie Uczelni 1) i Uczelnia 2 (tj. wynagrodzenie za zgodę na włączenie Uczelni 2 do innej uczelni niepublicznej), pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Odnosząc się do powołanych przez Państwa w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, wyjaśniam, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
