comment
Artykuł
Data publikacji: 2004-02-10
Sprawy kadrowe po zmianach
Początek tego roku to trudne chwile dla pracowników działów kadr. Nie dość, że ostatnia nowelizacja kodeksu pracy z 14 listopada 2003 r. jest jedną z najobszerniejszych w ciągu ostatnich lat, to została ogłoszona w Dzienniku Ustaw dopiero 15 grudnia 2003 r., zostawiając pracodawcom bardzo niewiele czasu na dostosowanie się do nowych przepisów.
Matylda Arnold-Rogiewicz, radca prawny
Stan prawny na 31 stycznia 2004 r.
Jeszcze później, bo dopiero 31 grudnia 2003 r., zostały opublikowane zmiany przepisów wykonawczych do kodeksu pracy.
Zmiany można podzielić na dwie grupy: te, które weszły w życie wraz z początkiem tego roku, oraz te, które zaczną obowiązywać z chwilą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.
Poradnik ten przedstawia nowe regulacje w kodeksie pracy, wyjaśniając ich zawiłości na praktycznych przykładach oraz odpowiadając na najczęściej pojawiające się pytania. Liczne wzory różnych wariantów umów o pracę, informacji dla pracowników oraz różnego rodzaju pism sporządzanych w związku ze stosowaniem nowych regulacji ułatwią pracę osobom odpowiedzialnym za dostosowanie firm do zmienionych przepisów.
Jest to tym istotniejsze, że dokładne poznanie i zgodne z prawem stosowanie znowelizowanego kodeksu pracy to nie jedyne wyzwanie stojące na początku tego roku przed pracownikami działów kadr. Od 1 stycznia 2004 r. obowiązują także dwie bardzo ważne ustawy: o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.
Wprowadzone do ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2003 r. nr 213, poz. 2081; dalej k.p.) zmiany mają na celu dostosowanie go do wymagań wynikających z konstytucji oraz prawa Wspólnot Europejskich. W większości są one niekorzystne dla pracodawców, nakładają bowiem na nich dodatkowe obciążenia, także finansowe, oraz przyczyniają się do mnożenia biurokratycznych obowiązków. Co ciekawe, w niektórych przypadkach polskie prawo pracy stało się bardziej restrykcyjne, niż wymagają tego regulacje unijne, chociażby w kwestii informacji dla pracownika o warunkach zatrudnienia, którą odpowiednia dyrektywa nakazuje przygotować w ciągu dwóch miesięcy od dnia zawarcia umowy o pracę, podczas gdy art. 29 § 3 k.p. daje na to zaledwie 7 dni. Podobnie jest z zakazem dyskryminacji ze względu na wiek i niepełnosprawność, który został wprowadzony do polskiego systemu prawnego bez zastosowania dopuszczalnego okresu przejściowego.
Pozostało 97% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
Szkolenie
Książka
