Gdy upadnie pracodawca

Kwestie związane z trwałym zaprzestaniem płacenia przez przedsiębiorcę długów reguluje obowiązujące w tym względzie rozporządzenie Prezydenta RP z 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.). Prawo upadłościowe za podstawę ogłoszenia upadłości uznaje zaprzestanie płacenia długów (art. 1 § 1), przy czym krótkotrwałe wstrzymanie płacenia długów wskutek przejściowych trudności nie jest podstawą ogłoszenia upadłości (art. 2).

W odniesieniu do przedsiębiorców będących osobami prawnymi m.in. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni oraz w odniesieniu do będących w stanie likwidacji spółki jawnej, partnerskiej, komandytowej i komandytowo-akcyjnej - upadłość będzie ogłoszona także wówczas, gdy ich majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów (art. 1 § 2). W odniesieniu do tych podmiotów nadwyżka pasywów nad aktywami stanowi niezależną podstawę ogłoszenia upadłości, co oznacza, że ich upadłość będzie także ogłoszona wtedy, gdy uregulują one swoje zobowiązania. W praktyce w zdecydowanej większości wierzyciele składają wnioski o ogłoszenie upadłości w sytuacji, kiedy dłużnik zaprzestaje spłacania swoich zobowiązań i to ta okoliczność jest decydująca przy ogłoszeniu upadłości.