Wyrok SN z dnia 4 marca 1999 r., sygn. I PKN 614/98

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pracownika na podstawie art. 55 § 1¹ kp jest skuteczne bez względu na to, czy wskazane przez pracownika przyczyny rzeczywiście występują. Ten sposób rozwiązania stosunku pracy powinien znajdować odzwierciedlenie w świadectwie pracy.

Pracodawca może kwestionować wskazane przez pracownika przyczyny rozwiązania umowy w procesie o odszkodowanie przewidziane w art. 61¹ kp lub art. 61² kp, a w razie wstrzymania się z wypłatą odszkodowania przewidzianego w art. 55 § 1¹ zdanie drugie kp – także w procesie wytoczonym przez pracownika o to odszkodowanie.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Jerzego Sz. przeciwko Polskim Zakładom Zbożowym „L.” SA w L. o odszkodowanie na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 14 września 1998 r. IV Pa 247/98 – oddalił kasację.

Uzasadnienie

Powód Jerzy Sz. w pozwie przeciwko Polskim Zakładom Zbożowym "L." SA wniósł o zasądzenie odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy.

Wyrokiem z dnia 11 maja 1998 r. Sąd Rejonowy – Sąd Pracy w Gorzowie Wielkopolskim oddalił powództwo. Sąd ten ustalił, że powód został zatrudniony u pozwanego od dnia 11 czerwca 1997 r. do dnia 31 grudnia 1997 r. (umowa na czas określony), z możliwością rozwiązania umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem, na stanowisku referenta (dokumentalisty) w wytwórni makaronu. Pracodawca, z uwagi na reorganizację, nie zamierzał dalej zatrudniać powoda, ale na jego prośbę zawarł umowę o pracę na okres od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 2 lipca 1998 r. na stanowisku elektryka. Do dnia 7 lutego 1998 r. powód pracował na pierwszej zmianie, po tej dacie na podstawie ustnej umowy zaczął pracować na trzy zmiany. Wobec zastrzeżeń do pracy powoda na drugiej i trzeciej zmianie (zamykał się w swoim pomieszczeniu, spał) w dniu 19 marca 1998 r. dokonano powodowi wypowiedzenia warunków pracy, proponując ponownie pracę w systemie jednozmianowym. Pisma zawierającego to wypowiedzenie powód jednak nie przyjął i tego samego dnia złożył własne oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec pracownika, nie dokończył już pracy w tym dniu, rozliczył się z narzędzi, a następnego dnia przedstawił zwolnienie lekarskie na okres od dnia 20 do 24 marca 1998 r. z zaleceniem lekarskim, iż powinien leżeć. Mimo tego powód podczas zwolnienia przychodził do zakładu pracy i przeprowadzał rozmowy telefoniczne z zakładowego telefonu, nie zgłosił się do pracy w dniu 25 marca, po upływie zwolnienia lekarskiego. W tej sytuacji pracodawca uznał, że powód bez usprawiedliwienia nie stawił się do pracy i rozwiązał z tą datą z powodem umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy w oparciu o art. 52 § 1 kp.