Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 maja 2023 r., sygn. II SA/Ol 190/23

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 maja 2023 r. sprawy ze skargi Fundacji O. w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...], nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie na rzecz strony skarżącej kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z 27 kwietnia 2020 r., nr 10/20, Burmistrz (dalej jako: "organ

I instancji") ustalił na rzecz J. C. (dalej: "inwestor"), warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz dwóch budynków gospodarczych (jeden z budynków gospodarczych o obsadzie do 3 DJP) w zabudowie zagrodowej na działkach ewidencyjnych nr [...], obręb D., gm. O.

Odwołanie od tej decyzji wniosła Fundacja A (dalej jako: "fundacja", "skarżąca"), domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji. Podniosła w odwołaniu, że przedmiotowe działki położone są w granicach Mazurskiego Parku Krajobrazowego oraz w graniach obszaru Natura 2000 Puszcza Piska PLB280008 i Rezerwatu Biosfery UNESCO Jeziora Mazurskie. Wskazano, że zabudowa dotyczy terenów otwartych - łąk, nieużytków i ugorów, poza zwartą zabudową wsi, przy północnym brzegu jeziora Śniardwy. Zdaniem fundacji przedsięwzięcie wpłynęłoby negatywnie na elementy ochrony obszaru Natura 2000, ponieważ granice działek znajdują się w odległości zaledwie 300-700 m od rewirów lęgowych kani czarnej i orlika krzykliwego i ok. 1 km od rewiru lęgowego bociana czarnego we wschodniej części lasu L. i w lesie administrowanym przez KOWR, którego biotopy żerowiskowe sięgają niecałe 30 m od działek (dwukrotna obserwacja z maja i czerwca 2019 r. oraz z maja 2020 r.). Fundacja wskazała, że działki objęte wnioskiem stanowią tereny łowieckie orlika krzykliwego, błotniaka stawowego, kani rudej (maj 2020 r.), a w zachodniej części też biotop derkacza (czerwiec 2019). Inwestycja wpłynie tym samym negatywnie na powyższe gatunki z załącznika I Dyrektywy Ptasiej. Fundacja zaznaczyła też, że zabudowa przewidziana jest na pustej przestrzeni o dużych walorach krajobrazowych w Mazurskim Parku Krajobrazowym - lokalizacja obiektów dotyczy terenu, który zgodnie z Planem Parku z 2012 r. znajduje się w strefie planistycznej IK15, gdzie nowe budownictwo może być realizowane w ścisłym powiązaniu z budownictwem już istniejącym, a więc niedopuszczalna jest na tym otwartym cennym przyrodniczo i krajobrazowo terenie realizacja nowego budownictwa rozproszonego. Fundacja wskazała, że organy administracji publicznej, w tym RDOŚ, działają na podstawie k.p.a. i "nie mogą się zasłaniać brakiem informacji (na bieżąco należy fakty sprawdzać i weryfikować, jeśli pochodzą od wyspecjalizowanym stron postępowania)". Na podstawie art. 142 k.p.a. fundacja zaskarżyła postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (dalej w skrócie: "RDOŚ") z 26 listopada 2019 r., znak: WOPN.43.08.31.2019.WS.3, wyrażające opinię, że opisane przedsięwzięcie nie będzie znacząco negatywnie oddziaływać na gatunki ptaków, dla ochrony których wyznaczony został obszar specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 Puszcza Piska (PLB280008) i nie naruszy spójności sieci Natura 2000 oraz o odstąpieniu od obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na ww. obszar Natura 2000.