Artykuł
wywiad
Węglowe miny podłożone samorządom
– My nie chcemy tworzyć konkurencji dla wyspecjalizowanych przedsiębiorstw, tylko je wspomóc. To rząd zaburza rynek, wciągając nas w program sprzedaży węgla. My nie mamy żadnego interesu, by przedsiębiorców gnębić – mówi Marek Wójcik, ekspert Związku Miast Polskich i sekretarz Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego
Ile samorządów jest chętnych wejść w system dystrybucji węgla?
Około połowy polskich gmin. Nawet jeśli samorząd nie wejdzie w ten program, ktoś inny może to robić na jego obszarze – mam tu na myśli przedsiębiorcę bądź sąsiednią gminę. Nawet jeśli nie będziemy wchodzić bezpośrednio w ten program, już teraz rozmawiamy z przedsiębiorcami, jak pomóc mieszkańcom w zakupie węgla. To dla nas priorytet.
Czyli wójt z gminy obok będzie mógł sprzedawać węgiel na terenie swojego sąsiada, który w ten system wejść nie chciał? Niektórych może korcić, żeby zrobić na złość konkurentowi – zacząć sprzedawać u niego i pokazać, że nie podołał zadaniu.
To coś, co nie powinno mieć miejsca, to byłaby mocna ingerencja jednego samorządu w to, co się dzieje w sąsiednim. Niemniej przepisy pozwalają na to, że jeśli wójt, burmistrz czy prezydent w ciągu trzech dni od wejścia w życie ustawy nie zdecyduje się przystąpić do programu, wówczas mogą zgłosić się np. sąsiednie gminy. Przy czym termin „sąsiednie” nie został dokładnie zdefiniowany, przez co wcale nie musi to być gmina bezpośrednio granicząca. Zgłosić się mogą także przedsiębiorcy. Jeśli zgłoszą się i przedsiębiorcy, i sąsiedni samorząd, to w takiej sytuacji gmina ma pierwszeństwo. To niejedyna pułapka zastawiona w tzw. ustawie węglowej na samorządy.
