Dopłaty do pracowniczych polis na życie nie są dla ZUS równe

Inaczej traktuje on dofinansowanie pracodawcy do zwykłego ubezpieczenia, a inaczej, gdy jest ono powiązane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. W tym ostatnim przypadku nie zwalnia ze składek - nawet jeśli wsparcie jest przewidziane w regulaminie pracy, a zatrudniony partycypuje w kosztach

Zgodnie z ogólną zasadą podstawę wymiaru składek stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy - tak stanowi par. 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej: rozporządzenie). Paragraf 2 tego aktu wykonawczego przewiduje wiele wyjątków od tej zasady. Jeden z nich wyłącza z podstawy wymiaru składek korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji (par. 2 ust. 1 pkt 26). W praktyce oznacza to, że od różnicy między ceną nabycia usługi a odpłatnością ponoszoną przez pracownika nie odprowadza się składek, mimo że stanowi ona przychód ze stosunku pracy. Z tego wyłączenia korzystają np. pracownicy, którym pracodawca współfinansuje składkę na ubezpieczenie na życie, co ZUS potwierdza w licznych interpretacjach. Istnieje jednak specjalny rodzaj ubezpieczenia - są to ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (UFK), zwane także potocznie polisolokatami (jak wskazują niektórzy - nieprawidłowo). Mimo że mechanizm współfinansowania składki jest podobny, ZUS uznaje, że nie korzysta z wyłączenia od oskładkowania. Tak stwierdził w interpretacji z 30 września 2021 r., znak DI/100000/43/672/2021.