KADRA KIEROWNICZA W ORZECZENIACH SĄDU NAJWYŻSZEGO

Ryszard Sadlik

sędzia Sądu Okręgowego w Kielcach

l nagroda jubileuszowa z układu zbiorowego pracy

l odprawa emerytalna a ustawa kominowa

l wynagradzanie kierowników za nadgodziny

Stosunek pracy pracowników należących do kadry kierowniczej budzi wiele kontrowersji, które niejednokrotnie musiał rozstrzygać Sąd Najwyższy. Dlatego warto zwrócić uwagę na najistotniejsze orzeczenia sądowe dotyczące tej grupy pracowników.

Zatrudnianie pracowników zajmujących kierownicze stanowiska charakteryzuje się pewnymi odrębnościami. Dotyczą one dodatkowych świadczeń wynikających z układów zbiorowych pracy, ograniczeń nałożonych postanowieniami tzw. ustawy kominowej, zasad wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych oraz podstaw rozwiązania umów o pracę czy właściwej reprezentacji pracodawcy przy rozwiązywaniu tych umów.

Odprawa rentowa z układu zbiorowego pracy

Odprawy, w tym odprawy rentowe, nie mają charakteru wynagrodzeniowego. Należą do kategorii innych świadczeń związanych z pracą, a zakładowy układ zbiorowy pracy może regulować tego rodzaju świadczenia także dla osób zarządzających zakładem. Odprawy przewidziane w układzie przysługują tym osobom na zasadach i w wysokości wynikających z jego postanowień, chyba że w odniesieniu do nich zastosowanie układu zostało wyraźnie wyłączone.

Odprawa pieniężna przewidziana jako świadczenie dodatkowe w rozumieniu art. 5 ust. 2 i art. 11 ustawy z 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (DzU nr 26, poz. 306 ze zm.) w układzie zbiorowym pracy powinna być wypłacona w wysokości określonej w postanowieniach tego układu.

Tak wskazywał Sąd Najwyższy w wyroku z 10 stycznia 2006 r. (I PK 115/05, M.P.Pr. 2006/4/206.).

Wyrok ten zapadł w sprawie, w której pracownik zajmujący przed rozwiązaniem umowy o pracę stanowisko prezesa zarządu spółki wystąpił przeciwko pracodawcy o zapłatę odprawy rentowej.

Orzeczenia sądów

Sąd I instancji uwzględnił częściowo jego powództwo, zasądzając od pracodawcy kwotę odprawy. Sąd ten uznał, że pracownikowi, który przeszedł na rentę z tytułu niezdolności do pracy po rozwiązaniu umowy o pracę na czas określony, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna na podstawie art. 92 § 1 k.p., gdy stał się on niezdolny do pracy wskutek choroby stwierdzonej w czasie zatrudnienia i prowadzącej po nieprzerwanym okresie pobierania zasiłku chorobowego do przyznania renty. Sąd przyjął również, że postanowienia zakładowego układu zbiorowego pracy nie mają istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż nie zawiera on zapisu, że prawo do odprawy rentowej przysługuje prezesowi zarządu.