KODEKS PRACY. KOMENTARZ DLA PRAKTYKÓW

Waldemar Gujski, Magdalena Przybysz

Gujski Zdebiak Kancelaria Adwokacko-Radcowska

Art. 59. W razie rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę, zawartej na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie, jeżeli upłynął już termin, do którego umowa miała trwać, lub gdy przywrócenie do pracy byłoby niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do upływu tego terminu. Odszkodowanie przysługuje w wysokości określonej w art. 58.

1. Komentowany przepis reguluje roszczenia pracownika, który miał zawartą umowę o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, a pracodawca rozwiązał z nim stosunek pracy z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia.

2. Co do zasady przepisy Kodeksu pracy nie wyłączają roszczenia pracownika zatrudnionego na podstawie umowy na czas określony lub na czas wykonywania określonej pracy o przywrócenie do pracy, jeżeli umowa taka zostaje rozwiązana bez wypowiedzenia niezgodnie z przepisami.

Jeżeli natomiast upłynął już termin, do którego miała trwać umowa, lub gdy przywrócenie do pracy byłoby niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do upływu tego terminu, przysługuje wyłącznie odszkodowanie. Przepis art. 59 k.p. ogranicza więc możliwość wyboru roszczenia wynikającą z art. 56 k.p.

3. Komentowany przepis ani żaden inny przepis Kodeksu pracy nie definiują pojęcia "krótki okres" użytego w art. 59 k.p. Pojęcie to powinno być zatem rozpatrzone z uwzględnieniem całokształtu okoliczności sprawy, tj. czasu, jaki pozostał do końca umowy, a także szans na kontynuację zatrudnienia przez pracownika, jeżeli po przywróceniu do pracy w krótkim czasie nastąpiłoby rozwiązanie umowy o pracę na skutek upływu terminu, do którego miała trwać umowa.

 Artykuł 59 k.p. nie reguluje skutków naruszenia przepisów o rozwiązaniu umowy o pracę na okres próbny. Dlatego też stosuje się tutaj art. 56 k.p. Odesłanie w art. 56 § 2 do art. 45 § 2 k.p. oznacza, że również w odniesieniu do umowy o pracę zawartej na okres próbny sąd może nie uwzględnić roszczenia pracownika o przywrócenie do pracy, jeżeli byłoby to niemożliwe lub niecelowe np. ze względu na upływ terminu, do którego miała trwać umowa, lub krótki okres, jaki pozostał do zakończenia okresu próbnego.