2. Jakim dokumentem wprowadzić do księgi zakup używanych podręczników

PROBLEM

RADA

Nie, jest to błędne postępowanie. Właściwym dokumentem jest umowa sprzedaży. Jedynie w przypadku przeznaczenia zakupionych książek do dalszego wykorzystania lub obrotu jako odpad i surowiec wtórny zakup byłby dokumentowany dowodem wewnętrznym.

UZASADNIENIE

Na podstawie § 14 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir podstawą zapisów w księdze, dotyczących niektórych wydatków, mogą być sporządzone dowody wewnętrzne. Katalog wydatków, które można w ten sposób dokumentować, jest zamknięty. Jedną z transakcji, którą można udokumentować w ten sposób, jest zakup od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej odpadów poużytkowych stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych. Pozostałe przypadki zastosowania dowodów wewnętrznych nie mają znaczenia w przedstawionej sytuacji.

W celu udzielenia odpowiedzi Czytelnikowi należy rozstrzygnąć, czy używany podręcznik jest odpadem. Definicję odpadu zawiera § 3 pkt 1 lit. g) rozporządzenia w sprawie pkpir. Jest nim materiał, który na skutek procesów technologicznych lub na skutek zniszczenia albo uszkodzenia utracił całkowicie swą pierwotną wartość użytkową. Definicja ta miałaby znaczenie, gdyby przedmiotem działalności gospodarczej Czytelnika była nie sprzedaż skupionych od uczniów książek, ale ich przetwarzanie lub produkcja. Tak określony przedmiot działalności oznaczałby, że kupiona używana książka może się stać materiałem. Jeżeli celem zakupu używanych podręczników jest ich dalsza odsprzedaż uczniom, książka nie jest odpadem. Do udokumentowania tej transakcji nie można więc użyć dowodu wewnętrznego.