comment
Artykuł
Data publikacji: 2006-04-20
Jak ujmować w księgach rachunkowych kontrakty długoterminowe
Przepisy ustawy o rachunkowości dotyczące wyceny umów długoterminowych są oparte na rozwiązaniach MSR nr 11 - „Kontrakty budowlane”. Wykazanie w księgach długoterminowych umów usługowych polega na ich wynikowym ujęciu, zgodnie z zasadą współmierności kosztów i przychodów. Odpowiednie zrozumienie istoty tych umów umożliwia poprawne przypisanie przychodów i kosztów z ich tytułu do poszczególnych okresów obrachunkowych. Dlatego warto przy ewidencji tego typu umów posiłkować się przepisami MSR, które doskonale uzupełniają szczupłe w tym zakresie przepisy ustawy o rachunkowości.
Przepisy art. 34a-34d ustawy o rachunkowości, które powstały na gruncie MSR nr 11, dotyczą nie tylko umów budowlanych. Obejmują zakresem wszystkie niezakończone długoterminowe umowy o usługi. Jednak - jak wynika z praktyki - olbrzymia większość tego typów umów dotyczy właśnie budów.
W rozumieniu MSR z umową budowlaną mamy do czynienia w przypadku budowy pojedynczych składników majątku trwałego, takich jak budynki i budowle, autostrady, tunele, zapory, rurociągi, lotniska itp. Kontrakty budowlane mogą również obejmować wieloskładnikowe elementy majątkowe, które są ze sobą ściśle powiązane i wzajemnie uzależnione - np. kontrakty na budowę rafinerii, budowę kompleksów handlowych wraz z ich infrastrukturą. Są to umowy realizowane przez więcej niż jeden okres sprawozdawczy. Ustawa o rachunkowości przewiduje zasady wyceny umów długoterminowych dla umów o okresie realizacji dłuższym niż 6 miesięcy.
Pozostało 89% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Pobierz pliki wydania
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
