Choroby zawodowe
Płatnicy, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych, ustalają prawo do świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego oraz pielęgnacyjnego i zasiłki te wypłacają. Po ustaniu ubezpieczenia wymienione obowiązki ciążą na ZUS.
Od 1 stycznia 2003 r. będą obowiązywać dwie ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych, powstałych w szczególnych okolicznościach. Nowe uregulowania mają charakter kompleksowy i porządkujący dotychczasowy stan prawny. Poza precyzyjnym określeniem zakresu i sposobu udzielania świadczeń osobom ubezpieczonym
Czy pracownik, który nabył prawo do zasiłku chorobowego w czasie trwania ubezpieczenia jest uprawniony do tego zasiłku także po ustaniu ubezpieczenia? Czy pierwszy dzień niezdolności do pracy, za który ubezpieczony nie zachowuje prawa do wynagrodzenia, uwzględniany jest w okresie zasiłkowym? Komu przysługuje zasiłek wyrównawczy? Kiedy pracownica może zrezygnować z urlopu macierzyńskiego? Jakie świadczenia
W niniejszym „Poradniku GP” przedstawiono świadczenia ubezpieczeniowe i pozaubezpieczeniowe przysługujące pracownikom oraz osobom prowadzącym działalność na własny rachunek. Większość omówionych świadczeń ma charakter ubezpieczeniowy i są finansowane z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a więc prawo do nich wynika z faktu podlegania ubezpieczeniom społecznym. Pozostałe, mimo że nie mają takiego charakteru
Zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne są świadczeniami, które od 1 stycznia 2003 r. przysługują na podstawie dwóch aktów prawnych. Jaka jest specyfika nabywania prawa do tych świadczeń, na podstawie nowej ustawy wypadkowej przedstawiamy w opracowaniu.
Zgodnie z zapowiedzią przedstawiamy Państwu najciekawsze pytania naszych Czytelników dotyczące problematyki wypadków przy pracy.
Nowa ustawa wypadkowa obejmuje zakresem podmiotowym ubezpieczonych, czyli osoby fizyczne podlegające ubezpieczeniu wypadkowemu, rozszerzając tym samym zakres poprzednio obowiązujących przepisów.
Nowa ustawa wypadkowa w sposób kompleksowy reguluje rodzaje świadczeń, jakie przysługują osobom dotkniętym wypadkami przy pracy lub chorobami zawodowymi, a także członkom ich rodzin.
Pracownicy, od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu, które jest integralną częścią ubezpieczeń społecznych. Jeżeli pracownik ulegnie wypadkowi przy pracy, przysługują mu określone świadczenia w razie choroby, których szczegółowe zasady przyznawania i wypłaty ustalono w ustawie z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym
Zasiłek wyrównawczy jest świadczeniem z ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego, które ma na celu zrekompensowanie ubezpieczonemu otrzymywania przez okres rehabilitacji wynagrodzenia w niższej wysokości. Prawo do zasiłku może nabyć wyłącznie osoba będąca pracownikiem.
Zasiłek wyrównawczy otrzymują pracownicy ze zmniejszoną sprawnością do pracy, pod warunkiem że w czasie rehabilitacji pobierają wynagrodzenie w wysokości mniejszej niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie, jakie pracownik otrzymałby, gdyby w tym czasie nie przechodził rehabilitacji.
Zasiłek wyrównawczy jest świadczeniem przysługującym wyłącznie pracownikom, którzy ze względu na stan zdrowia i wskutek poddania się rehabilitacji zawodowej posiadają zmniejszoną sprawność do pracy. W konsekwencji ich miesięczne wynagrodzenie ulega obniżeniu.
Jeden z naszych pracowników doznał znacznego uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku przy pracy. Do tej pory nie odzyskał pełnej zdolności do pracy. Powierzyliśmy mu inne obowiązki na specjalnie przygotowanym stanowisku. Zakres obowiązków, które teraz wykonuje, spowodował obniżenie jego wynagrodzenia, dlatego wypłacamy mu zasiłek wyrównawczy. Czy świadczenie to przysługuje w okresie choroby tej osoby