Jak udzielać zaległych urlopów wypoczynkowych

Pracownik podejmujący zatrudnienie w pierwszym roku kalendarzowym swojej kariery zawodowej nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego w wysokości 1,66 dnia za miesiąc. Natomiast pracownik podejmujący pracę w kolejnym roku kalendarzowym nabywa prawo do 20 lub 26 dni urlopu wypoczynkowego (jeśli ma co najmniej 10-letni staż pracy). Urlop w tym wymiarze przysługuje pracownikowi już od pierwszego dnia danego roku kalendarzowego, czyli od 1 stycznia.

Zarówno pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, jak i pracownik z dłuższym stażem, powinni wykorzystać przysługujące im prawo do urlopu wypoczynkowego w tym roku, w którym prawo to nabywają. Jeżeli nie wykorzystają tego urlopu w tym czasie, urlop wypoczynkowy przechodzi na następny rok jako urlop zaległy.

Pracownik może nie wykorzystać przysługującego mu urlopu wypoczynkowego w danym roku, w którym nabył do niego prawo, z różnych powodów. Często urlop wypoczynkowy jest niewykorzystywany z powodu choroby pracownika lub urlopu macierzyńskiego. Urlop może także być niewykorzystany w danym roku, za który przysługuje, z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy lub innych ważnych przyczyn leżących po stronie pracownika (art. 164 Kodeksu pracy).