Kiedy przywrócenie pracownika do pracy może być uznane przez sąd za niecelowe

Charakterystyczną cechą spraw z zakresu prawa pracy jest możliwość orzekania przez sąd w pewnych przypadkach ponad żądanie pracownika. Dotyczy to sytuacji, gdy pracownik dokonał wyboru jednego z przysługujących mu alternatywnie roszczeń, a zgłoszone roszczenie okazało się nieuzasadnione. Sąd może wówczas z urzędu uwzględnić inne roszczenie alternatywne (art. 477¹ Kodeksu postępowania cywilnego).

Roszczenia alternatywne, tj. w postaci przywrócenia do pracy (uznania wypowiedzenia za bezskuteczne) lub odszkodowania przysługują pracownikowi przy bezzasadnym lub niezgodnym z prawem rozwiązaniu umowy o pracę na czas nieokreślony (art. 45 § 1 i art. 56 § 1 Kodeksu pracy).

W przypadku umów na czas określony i na czas wykonywania określonej pracy, które zostały rozwiązane bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów, pracownikowi przysługuje odszkodowanie, natomiast przywrócenie do pracy tylko wówczas, gdy pozostał jeszcze długi okres do zakończenia tych umów o pracę (art. 59 Kodeksu pracy).