Refundacja okularów dla pracownika tymczasowego – obowiązek agencji czy pracodawcy użytkownika?

Coraz więcej pracowników tymczasowych wykonuje pracę przy komputerze, często przekraczając 4 godziny dziennie. W takiej sytuacji może pojawić się konieczność zapewnienia okularów korygujących wzrok. Powstaje wówczas pytanie: czy obowiązek ten spoczywa na agencji pracy tymczasowej, czy na pracodawcy użytkowniku?

Okulary korekcyjne dla pracownika tymczasowego

Powierzenie pracownikowi tymczasowemu pracy przy monitorze ekranowym może wiązać się m.in. z koniecznością zapewnienia tej osobie okularów korygujących wzrok. Pracownikiem, który ma do tego prawo, jest każda osoba zatrudniona przez pracodawcę, w tym praktykant i stażysta, użytkująca w czasie pracy monitor ekranowy przez co najmniej połowę dobowego wymiaru czasu pracy (§ 2 pkt 4 w zw. z § 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe). Wskazana definicja pracownika obejmuje każdą osobę zatrudnioną przez pracodawcę, a zatem należy uznać, że dotyczy również pracowników tymczasowych. Oznacza to, że mają do nich zastosowanie przepisy dotyczące obowiązku zapewnienia okularów korygujących wzrok, w tym zwrotu kosztów za okulary zakupione przez takich pracowników we własnym zakresie.

Zapewnienie przez pracodawcę okularów korygujących wzrok nie wynika z samego faktu świadczenia przez pracownika pracy przed monitorem powyżej połowy dobowego wymiaru czasu pracy. Niezbędne są bowiem wcześniejsze badania, w wyniku których lekarz wyda zalecenie pracy w okularach.

Kto ponosi koszt zakupu okularów korekcyjnych?

Przepisy nie rozstrzygają jednak kwestii, kto – agencja pracy czy pracodawca użytkownik – ma obowiązek skierowania pracownika tymczasowego na badania profilaktyczne przed dopuszczeniem go do pracy. Należy przyjąć, że w przypadku braku takiego uzgodnienia obowiązek w tym zakresie będzie spoczywał na agencji pracy – jako formalnym pracodawcy. Agencja pracy oraz pracodawca użytkownik mogą też ustalić w pisemnym uzgodnieniu, że obowiązek ten będzie obciążał jedną lub drugą stronę. Prawa i obowiązki pracodawcy użytkownika oraz agencji pracy tymczasowej w zakresie nieuregulowanym w ustawie o zatrudnianiu pracowników tymczasowych należy bowiem określić w pisemnych uzgodnieniach. W szczególności przed zawarciem umowy o pracę między agencją pracy tymczasowej a pracownikiem tymczasowym agencja pracy i pracodawca użytkownik uzgadniają na piśmie m.in. zakres przejęcia przez pracodawcę użytkownika obowiązków pracodawcy dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy – w kwestiach nieuregulowanych bezpośrednio w przepisach.

Problem może pojawić się wtedy, gdy nie ma uzgodnień między agencją pracy a pracodawcą użytkownikiem w kwestii finansowania okularów korekcyjnych. W takim przypadku agencje pracy często odwołują się do art. 9 ust. 2a ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Powyższy przepis określa, że pracodawca użytkownik dostarcza pracownikowi tymczasowemu odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej, zapewnia napoje i posiłki profilaktyczne, przeprowadza szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, ustala okoliczności i przyczyny wypadku przy pracy, przeprowadza ocenę ryzyka zawodowego oraz informuje o tym ryzyku. Należy jednak przyjąć, że okulary korygujące wzrok nie zaliczają się do środków ochrony indywidualnej z uwagi na fakt, że parametry okularów są ściśle dostosowane do potrzeb danego pracownika wykazanych podczas badania okulistycznego. Dlatego można uznać, że w przypadku braku wyraźnego porozumienia koszt zapewnienia okularów korekcyjnych pracownikowi tymczasowemu będzie obciążał agencję – jako formalnego pracodawcę.

Sebastian Kryczka