Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 marca 2011 r., sygn. I SA/Lu 948/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca),, WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Stażysta Paulina Zając, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 marca 2011 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Lu 948/10

UZASADNIENIE

1. Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 30 czerwca 2010 r., określającą M. P. / podatnik / zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w wysokości 106.835 zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w ocenie organu podatkowego podatnik nie spełnił ustawowych warunków pomniejszenia osiągniętego w 2008 r. dochodu do opodatkowania o przekazaną darowiznę w kwocie 115.000 zł na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą / art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. Nr 73, poz. 324 ze zm. - ustawa z dnia 13 maja 1994 r. /. Darowiznę otrzymała Parafia Ewangelicko-Reformowana w W., Al. S. [...]. Spór z podatnikiem miał za przedmiot kwestię czy podatnik był uprawniony do odliczenia tej darowizny przy braku udokumentowania dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego.

Dyrektor Izby Skarbowej wskazał art. 26 ust. 1, ust. 6d, ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. - u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. /. Wskazał stanowisko prawne w sprawach: III SA/Wa 466/09, III SA/Wa 341/09, III SA/Wa 466/09, III SA/Wa 467/09, II FSK 2021/08, II FSK 84/08, III SA/Wa 789/08, III SA/Wa 349/08, III SA/Wa 467/08, III SA/Wa 1441/08. Argumentował, że nie był sporny sam fakt dokonania przez podatnika darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne oraz że jest to darowizna, o której mowa w art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej. Spór dotyczył udokumentowania darowizny w sposób określony w ustawie podatkowej. Wymóg potwierdzenia darowizny pieniężnej dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego w żaden sposób nie wpływa na zakres przewidzianych w ustawie z dnia 13 maja 1994 r. preferencji podatkowych dla darczyńców i tym samym na zakres otrzymywanego w ten sposób wsparcia przez kościelne osoby prawne. Nie jest wymogiem, który mógłby powodować dla darczyńców jakiekolwiek problemy natury praktycznej. Relacja między art. 26 ust. 6d, ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f. a art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. nie polega na sprzeczności i konieczności pominięcia jednej z nich, lecz na uzupełnieniu jednej przez drugą.