Długi cień stóp procentowych

Czy decyzje banków centralnych o wysokości stóp procentowych mogą wpływać na gospodarkę nawet po latach?

Tradycyjna doktryna ekonomii monetarnej głosi, że nie – pieniądz jest neutralny w długim okresie. Oznacza to, że zmiany podaży pieniądza czy stóp procentowych nie mają dalekosiężnych konsekwencji dla realnej aktywności gospodarczej. Owszem, podwyżka stóp może przejściowo schłodzić gospodarkę, ale po pewnym okresie oddziałuje tylko na poziom cen czy tempo ich zmian. Nawet jeśli przyjmiemy, że pieniądz jest faktycznie neutralny w długim okresie, to pojawia się pytanie: co oznacza długi okres? Sytuacja, w której wpływ zmian stóp na realną gospodarkę wygasa po dwóch latach, jest odmienna od takiej, w której decyzje podjęte przez bank centralny mają konsekwencje nawet po dekadzie. Można się domyślać, że wyższe stopy hamują inwestycje, co spowalnia akumulację kapitału używanego do produkcji (maszyny czy budynki) – i w konsekwencji wpływa negatywnie na produkcję nawet po wielu latach. Jak jest w praktyce?