Artykuł
Zatrudnienie na niepełnym etacie
Praca na niepełnym etacie nie należy w polskich firmach do rzadkości. Zazwyczaj podejmują ją osoby, które mają inne źródło utrzymania albo inne obowiązki nie tylko o charakterze służbowym i nie są w stanie pracować w pełnym wymiarze czasu. Pracodawcy mają niejednokrotnie z takimi osobami problemy spowodowane ich odmiennym od typowych pracowników statusem. Tymczasem pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy ma ściśle określone przez prawo pracy prawa i obowiązki i pracodawcy nie wolno osoby zatrudnionej na część etatu dyskryminować.
Stan prawny na 18 września 2007 r.
Adam Malinowski - radca prawny
Zakaz dyskryminacji
Jest oczywistym, że pozycja niepełnoetatowca w firmie musi odbiegać od pozycji osoby zatrudnionej na pełen etat, jednak możliwe modyfikacje tej pozycji mogą wynikać tylko i wyłącznie z odmiennego wymiaru czasu pracy. Wszelkie inne nieuzasadnione obiektywnie (np. ze względu na umiejętności, kwalifikacje lub charakter wykonywanej pracy) różnice w warunkach zatrudnienia są niedopuszczalne. Jak stanowi art. 11 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.), jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy - jest niedopuszczalna. Jego dopełnieniem jest art. 18 § 1 k.p., zgodnie z którym pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. Wskazane przepisy w przykładowym wyliczeniu wprowadzają m.in. nakaz równego traktowania pracowników bez względu na to czy są oni zatrudnieni na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. Oznacza to, że np. pracodawca, kierując pracownika na szkolenie, nie może udzielać skierowań tylko pracownikom zatrudnionym na pełnym etacie na podstawie umowy na czas nieokreślony, oczywiście o ile selekcja pracowników nie jest uzasadniona innymi obiektywnymi przyczynami. Wszyscy pracownicy powinni mieć jednakowe szanse przy uwzględnieniu jednakowego dla wszystkich kryterium doboru. Jeśli zatem określony dział w firmie otrzymuje podwyżki, które nie są wynikiem indywidualnych osiągnięć, a wynikają z przekroczenia planu przez cały dział - pracodawca powinien uwzględnić również osoby zatrudnione na niepełnym etacie. Wskazane zasady mają naturalnie zastosowanie do wszelkich pracowniczych apanaży.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right