RPO skarży decyzję burmistrza o nakazie usunięcia odpadów

Niebezpieczne odpady, groźba zanieczyszczenia sieci wodociągowej i nieustalony sprawca porzucenia chemikaliów skutkowały decyzją burmistrza o nakazie usunięcia toksyn; koszt operacji - blisko 130 tys. zł - ponieść ma właścicielka działki. Rzecznik Praw Obywatelskich skarży decyzję burmistrza do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

W ocenie RPO, decyzja burmistrza została wydana z naruszeniem przepisów bo kobieta nie była posiadaczem opadów, a akt oskarżenia za ich składowanie skierowano przeciw innej osobie. Według Rzecznika, burmistrz miał dostęp do materiałów dowodowych, które pomogłyby ustalić rzeczywistego właściciela odpadów i zwolnić właścicielkę ziemi z odpowiedzialności administracyjnej.

Historia sprawy

Jak wskazuje RPO sprawa ma swój początek w momencie gdy Inspekcja ochrony środowiska na jednej z nieruchomości ujawniła odpady niewiadomego pochodzenia, a zagrażające ludziom i środowisku. Były to np. beczki o różnej pojemności (chemikalia), części samochodów, elementy ich tapicerki, lodówka. Wszystko to znajdowało się na nieutwardzonym gruncie, część pojemników była uszkodzona, widoczne były też przecieki do gruntu.

W tej sytuacji burmistrz miasta nakazał obywatelce - „jako posiadaczowi odpadów porzuconych i zgromadzonych na działce” - ich usunięcie.

Ponieważ dalsze pozostawanie odpadów na działce grozi zanieczyszczeniem sieci wodociągowej, burmistrz wydał decyzję o wykonaniu zastępczym usunięcia odpadów, czego koszt oszacowano na 129 900 zł netto.

Skarga RPO

Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył decyzję burmistrza do WSA. Zarzucił jej, że została wydana z naruszeniem:

• art. 26 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach - poprzez jego błędną wykładnię skutkującą przyjęciem, że może on stanowić podstawę do nakazania właścicielowi nieruchomości usunięcia odpadów w sytuacji, w której organ posiada wiedzę o prawdopodobnym „rzeczywistym" posiadaczu odpadów („sprawcy" nielegalnego zdeponowania odpadów na nieruchomości), ale właściciel nieruchomości zaniechał udowodnienia jego odpowiedzialności;
• art. 7 i art. 77 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego - poprzez zaniechanie ustaleń co do faktycznego posiadacza odpadów, których dotyczy postępowanie;
• art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego - poprzez dowolną ocenę znanego organowi faktu skierowania aktu oskarżenia o przestępstwo z art. 183 § 1 Kodeksu karnego przeciwko innej osobie aniżeli właścicielka nieruchomości, na której nielegalnie zdeponowano odpady;
• art. 26 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach - poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i nakazanie usunięcia odpadów osobie niebędącej ich posiadaczem.

RPO wniósł o wstrzymanie przez WSA wykonania zaskarżonej decyzji do prawomocnego wyroku w sprawie.

Redakcja INFORLEX na podstawie SSPAP