Wyrok Sądu Najwyższego z 14 grudnia 2000 r., I PKN 155/00, Monitor Prawn. z 2001 r. nr 8, poz. 430, sygn. I PKN 155/00
Oddajemy do rąk Czytelników opracowanie dotyczące obowiązków pracodawcy związanych z zatrudnianiem pracowników na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy agencyjnej oraz umowy o dzieło. Są to najbardziej popularne i rozpowszechnione rodzaje umów związanych z zatrudnieniem.
W praktyce życia gospodarczego funkcjonują różne formy zatrudniania osób świadczących pracę. Wprawdzie nadal najpopularniejszą formą jest stosunek pracy, nabierają znaczenia także formy cywilnoprawne, jak umowa-zlecenie, umowa o dzieło, umowa agencyjna czy kontrakty menedżerskie.
Istnienie różnych form świadczenia pracy znajduje odzwierciedlenie nie tylko na gruncie prawa pracy czy ubezpieczeń. Charakteryzując poszczególne formy zatrudnienia nie sposób pominąć regulacji zawartych w prawie podatkowym, które - przewidując odmienne zasady opodatkowania - różnicują sytuację podatników w zależności od stosunku, jaki łączy ich z pracodawcą.
Członkowie zarządu spółek kapitałowych są nadal często zatrudniani na podstawie umów o pracę zawieranych na czas nie określony. Jedną z przyczyn uzasadniających wypowiedzenie im tego rodzaju umowy o pracę może być poważny konflikt z innym członkiem zarządu tej samej spółki.
Zasadą obowiązującą w prawie pracy jest wynagradzanie pracownika za pracę wykonaną w sposób właściwy i rzetelny, nawet jeżeli nie przyniosła ona oczekiwanych przez pracodawcę rezultatów.
Dzień zawarcia umowy o pracę a dzień nawiązania stosunku pracy to dwa różne pojęcia. Zwykle nawiązanie stosunku pracy następuje w tym samym dniu co zawarcie umowy o pracę. Nie oznacza to jednak, że jest to regułą.
Dosyć często pracownicy, a czasami nawet pracodawcy, dochodzą przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych roszczeń, które są już przedawnione. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zasady dotyczące przedawnienia roszczeń z zakresu prawa pracy.
Każdy pracodawca ma obowiązek zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego swojego pracownika.Odpowiedzi na najważniejsze pytania z zakresu tej problematyki udzielamy poniżej.
Problematyka czasu pracy jest jedną z najważniejszych kwestii dotyczących stosunku pracy. Czas pracy ustala pracodawca zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Specyficzną formą nawiązania stosunku pracy jest powołanie. Dotyczy ono jedynie tych pracowników, których powołanie na określone stanowisko przewidują przepisy szczególne.
Członkowie zarządu mogą być zatrudnieni przez spółkę na różnych podstawach prawnych. Rodzące się na tym tle problemy rozstrzygał Sąd Najwyższy.
Spółdzielcza umowa o pracę jest specyficznym sposobem nawiązywania stosunku pracy między spółdzielnią a jej członkiem. Unormowania dotyczące tej umowy znajdują się w ustawie - Prawo spółdzielcze. Kodeks pracy stosowany jest jedynie wówczas, gdy przepisy szczególne zawarte w powyższej ustawie danej kwestii nie regulują.
Podobnie jak każda z dotychczasowych nowelizacji kodeksu pracy także lipcowa oceniana jest skrajnie odmiennie przez pracodawców i związkowców.
Pracodawcy często wymagają, aby kandydaci do zatrudnienia mieli uregulowany stosunek do służby wojskowej. Można to zrozumieć, gdyż powołanie pracownika do odbycia służby wojskowej wywołuje konsekwencje w sferze świadczenia pracy zarówno dla niego, jak i dla pracodawcy.
Pracodawca może, w trakcie trwania stosunku pracy, zmienić pracownikowi warunki pracy i płacy w drodze wypowiedzenia zmieniającego. Problematyka ta stanowi często przedmiot postępowania przed sądami pracy. Wielokrotnie wypowiadał się na ten temat również Sąd Najwyższy.
Zatrudnienie pracownika łączy się z powstaniem po stronie pracodawcy szeregu obowiązków, które często podnoszą koszty zatrudnienia. Polski system prawny dopuszcza jednak kreowanie wzajemnych stosunków zbliżonych do stosunku pracy (ale nie takich samych) na podstawie przepisów kodeksu cywilnego. Regulacje te różnią się jednak w sposób istotny i zgodnie z ostatnią nowelizacją kodeksu pracy (ustawa z
W 2002 r. w prawie pracy oraz w przepisach regulujących ubezpieczenia społeczne i zdrowotne wprowadzono wiele modyfikacji uwzględniających dotychczasowe doświadczenia i postulaty zgłaszane przez zainteresowane środowiska. Mimo różnych dat wejścia w życie poszczególnych zmian, wszystkie ich skutki będą odczuwalne w 2003 r. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, jak istotne zmiany wprowadzono w 2002 r. w
Czy zawsze stosunek pracy kobiet w ciąży i w okresie urlopu macierzyńskiego, a także pracowników-ojców wychowujących dziecko, podlega ochronie przed rozwiązaniem?
Zmiany w prawie pracy mają przede wszystkim zliberalizować rynek pracy przez umożliwienie pracodawcom prowadzenia bardziej elastycznej polityki zatrudnieniowej. Założeniem ustawodawcy było, aby pracodawca mógł łatwiej zwalniać pracowników, a utworzenie nowych miejsc pracy było mniej kosztowne.