Artykuł
KWALIFIKACJE PRACOWNIKÓW
Obowiązkiem pracodawcy jest ułatwianie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Nie oznacza to jednak, że pracownik może domagać się organizacji i finansowania kształcenia.
Katarzyna Wrońska-Zblewska
Przepisy Kodeksu pracy nie precyzują, jakie kwalifikacje potrzebne są do zajmowania określonego stanowiska. Artykuł 102 k.p. stanowi, że kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku mogą być ustalane w wewnątrzzakładowych źródłach prawa pracy, takich jak układ zbiorowy pracy czy regulamin, w takim zakresie, w jakim nie regulują powyższej kwestii przepisy szczególne. Zasadniczo więc ustawodawca dał pracodawcom pewien margines swobody w tym zakresie, pozostawiając kwestie związane z organizacją stanowisk pracy oraz określeniem kwalifikacji niezbędnych do ich zajmowania w gestii pracodawcy. Jednak nie oznacza to, że swoboda pracodawcy jest nieograniczona. Ograniczenia w tym zakresie dotyczą m.in. pracowników tzw. sfery budżetowej oraz osób wykonujących zawody powszechnie uznawane, a zawody zaufania publicznego, np. lekarz, pielęgniarka, sędzia, nauczyciel, gdzie kwalifikacje niezbędne do zajmowania określonego stanowiska określają przepisy szczególne.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right