UZASADNIENIE WYPOWIEDZENIA UMOWY O PRACĘ

Michał Culepa

l Konkretyzacja przyczyny wypowiedzenia

l Zła praktyka jako uzasadnienie

Przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę jest decydująca przy ocenie ważności i skuteczności rozwiązania stosunku pracy w tym trybie.

Brak lub nieprawidłowo podana przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę może mieć poważne konsekwencje dla pracodawcy, także finansowe. Kodeks pracy nakazuje bowiem sądowi, który stwierdzi w wyroku bezzasadność wypowiedzenia, stosownie do żądania pracownika, orzec o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Wina nie musi być udowodniona

Przyczyny wypowiedzenia nie muszą charakteryzować się znaczną wagą ani powodować szkód dla pracodawcy. Nie jest też wymagane udowodnienie przez pracodawcę winy pracownika. Tym odróżnia się zasadność wypowiedzenia od wymagań stawianych w tym zakresie rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia przez pracownika jego podstawowych obowiązków (wyrok SN z 3 sierpnia 2007 r., I PK 79/07, niepubl.).

Stan faktyczny

Józef G. był zatrudniony przez Spółdzielnię Mieszkaniową H.-G. w K. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku kierownika administracji osiedla. 30 czerwca 2005 r. przedstawiciel firmy ubezpieczeniowej F. zwrócił się do niego o napisanie oświadczenia w sprawie miejsca wypadku przy jednej z ulic osiedla, którego administracją kierował. Józef G. spełnił prośbę i w oświadczeniu tym opisał zły stan techniczny drogi dojazdowej do kilku budynków na wspomnianym osiedlu. W oświadczeniu podał też, że w latach 2004-2005 droga była zgłaszana do naprawy, jednak - jak stwierdził - z uwagi na brak środków finansowych prace nie zostały dotychczas wykonane.

Obowiązkiem Józefa G. było skonsultowanie wskazanego oświadczenia z pracownicą spółdzielni panią G., która zajmowała się sprawami ubezpieczeniowymi i kontaktami z towarzystwami tej branży. Była też upoważniona do podpisywania oświadczeń podobnych do sporządzonego przez Józefa G. Nie miał on bowiem pełnomocnictwa do składania oświadczeń towarzystwu ubezpieczeniowemu. Posiadał upoważnienie do podpisywania pism dotyczących spraw meldunkowych. Regułą zaś było, że powód podpisywał druk zgłoszenia szkody dla towarzystwa i przekazywał go pani G. Tym razem Józef G. nie wykonał tego obowiązku, gdyż pracownica była wówczas zajęta inną pilną pracą, a podobne oświadczenie zostało przez Józefa G. wysłane do tej samej firmy ubezpieczeniowej w 2004 r., jednak wówczas powód konsultował się z panią G.