Nieoczekiwana zamiana miejsc

Dziś, po uchwale PKW, prawomocność wyboru polskiego prezydenta jest oczywista. Mimo – chyba nieskutecznej – akcji kwestionowania wyniku wyborów prowadzonej przez Romana Giertycha i Ryszarda Kalisza ze wsparciem Leszka Millera. Celem (oczywiście wprost nieartykułowanym) było wywrócenie elekcji i doprowadzenie do tego, że w pałacu na Krakowskim Przedmieściu zasiądzie ktoś „właściwy”. Ktoś, kto będzie czynnie współdziałał w praktycznej delegalizacji prawicy (o delegalizacji PiS parokrotnie mówił otwarcie Roman Giertych) i odebraniu jej możliwości już nawet nie przejęcia przez nią władzy, tylko wręcz wywierania wpływu na kształt życia publicznego i społeczeństwa.

Akcja ta demonstrowała zarazem w sposób spektakularny, jak bardzo liberalne elity boją się perspektywy zdobycia większości i utworzenia rządu przez PiS. Jak bardzo boją się „rozliczeń za rozliczenia” – przede wszystkim za sposób przejęcia mediów publicznych i prokuratury.