Jakie preferencje proponuje państwo

W Polsce dostępne są rozwiązania wspierające długoterminowe odkładanie pieniędzy – od pracowniczych planów kapitałowych, przez indywidualne konta emerytalne i zabezpieczenia emerytalnego, po zapowiadane na 2026 r. osobiste konta inwestycyjne. Jakie korzyści oraz ograniczenia niosą one dla osób oszczędzających na przyszłość?

Nie ulega wątpliwości, że wielu Polaków nie będzie mogło liczyć na satysfakcjonujące świadczenia z powszechnego systemu emerytalnego obsługiwanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS). Rozwijane są za to różne mechanizmy mające zachęcić do długoterminowego oszczędzania na własną rękę.

W wypadku rozwiązań, w których istnieją wyraźne przywileje, oczekuje się od oszczędzających przestrzegania określonych zasad. Dotyczy to zarówno produktów typowo emerytalnych, jak i kont inwestycyjnych, które mimo większej swobody również podlegają pewnym limitom czy warunkom przyznania ulg. W praktyce oznacza to, że wszędzie tam, gdzie państwo oferuje dopłaty czy duże ulgi podatkowe, pojawiają się też precyzyjne wymogi dotyczące wieku, zasad wypłaty, limitów wpłat czy sposobu inwestowania zgromadzonymi środkami.

IKE – elastyczne oszczędzanie z ulgą podatkową

Indywidualne konta emerytalne (IKE) należą do III filaru systemu emerytalnego i są sposobem gromadzenia oszczędności na przyszłą emeryturę. W praktyce sprowadza się to do tego, że dana osoba otwiera swoje konto, np. rachunek oszczędnościowy w banku, a następnie gromadzi na nim pieniądze, które z czasem będzie można wykorzystać na emeryturze. Tak zaoszczędzone środki są w pełni dziedziczone.