Telepraca jako nowa forma zatrudnienia

Telepraca jest nowym zjawiskiem w życiu społecznym, które pojawiło się w związku z rozwojem technologii informatycznych. Polega ono na wykorzystywaniu nowoczesnych narzędzi telekomunikacji: sieci komputerowych, szybkiej transmisji danych czy telefonii mobilnej w procesie świadczenia pracy przez pracownika.

Teoretycy telepracy używają wielu innych nazw na jej określenie: teledojazdy, praca na odległość, praca elastyczna, praca mobilna czy e-praca. Podobnie jak nazwy telepraca nie ma jednej definicji. Komisja Europejska proponuje przez ten termin rozumieć „metodę organizowania i wykonywania pracy, w którym pracownik pracuje poza miejscem pracy pracodawcy przez znaczną część swojego czasu pracy, dostarczając do pracodawcy wyniki (rezultaty) pracy przy wykorzystaniu technologii informacyjnych oraz technologii przekazywania danych, zwłaszcza Internetu”. Jack Nilles natomiast uważa, że telepracą jest „każdy rodzaj zastępowania podróży związanych z pracą techniką informacyjną (np. telekomunikacją i komputerami); przemieszczanie pracy do pracowników zamiast pracowników do pracy”. Powyższą definicję autor poszerza o pojęcie teledojazdów, czyli „okresową pracę poza centralą firmy; wykonywanie pracy w domu, w siedzibie klienta lub w telecentrum, co najmniej jeden dzień w tygodniu”.