Zakaz dyskryminacji niepełnosprawnych

ETS (Europejski Trybunał Sprawiedliwości) w orzeczeniu z 11 lipca 2006 r. (sprawa C-13/05) dokonał po raz pierwszy interpretacji pojęcia „niepełnosprawny”. Tym samym uszczegółowił dyrektywę Rady nr 2000/78/WE z 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy.

Jednym z celów Wspólnoty jest wspieranie koordynacji polityki zatrudnienia poszczególnych państw członkowskich. Traktat Wspólnoty Europejskiej poświęca zatrudnieniu tytuł VIII, który dotyczy koordynacji europejskiej strategii zatrudnienia wspierającej wykwalifikowaną, przeszkoloną i zdolną do dostosowania się do zmian gospodarczych siłę roboczą (art. 125). Europejska Strategia Zatrudnienia jest wyrazem tej inicjatywy, w ramach której państwa członkowskie dążą do uzyskania stanu pełnego zatrudnienia, poprawy jakości i produktywności pracy oraz wzmocnienie spójności społecznej i integracji. Założenia te opierają się na czterech filarach. Dotyczą one zwiększenia przydatności do pracy, rozwoju przedsiębiorczości, poprawy zdolności dostosowawczych pracowników i zakładów pracy oraz zapewnienia równych szans. Filar ten nie ogranicza się do zagwarantowania jednakowego traktowania kobiet i mężczyzn w miejscu pracy i do ułatwienia powrotu do pracy, ale także tworzenia lepszych warunków uzyskania pracy przez osoby niepełnosprawne.