Jak wycenić i zaewidencjonować jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych

Zarówno z ustawy o rachunkowości, jak i rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych wynika, że jednostki uczestnictwa należy wprowadzić do ksiąg rachunkowych na dzień zawarcia kontraktu w cenie nabycia.

Na dzień bilansowy jednostki zobowiązane do stosowania rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie instrumentów finansowych powinny wycenić posiadane jednostki uczestnictwa w wiarygodnie ustalonej wartości godziwej bez pomniejszania jej o koszty transakcji, jakie jednostka poniosłaby, zbywając te aktywa lub wyłączając je z ksiąg rachunkowych z innych przyczyn, jeśli wysokość tych kosztów nie byłaby znacząca.

Inne jednostki (tj. niepodlegające badaniu w myśl art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości) mogą przyjąć wycenę jednostek uczestnictwa, zakwalifikowanych do inwestycji krótkoterminowych, według ceny nabycia lub ceny (wartości) rynkowej, zależnie od tego, która z nich jest niższa.

Szczegóły wraz z ewidencją - w uzasadnieniu.

Zanim przedstawimy, jak wycenić i zaewidencjonować jednostki uczestnictwa, wskazane jest poznać, na czym polega ich istota i funkcjonowanie na rynku.

W świetle obecnych unormowań fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której przedmiotem działalności może być jedynie lokowanie środków pieniężnych zebranych w wyniku publicznego, a w określonych przez ustawę o funduszach inwestycyjnych przypadkach także niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych. Fundusze inwestycyjne mogą lokować uzyskane w ten sposób środki pieniężne w określone ustawowo papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.