AKTUALNOŚCI

Kto zapłaci za koronera? Bliski koniec wieloletniego sporu

Chociaż regionalne izby obrachunkowe najczęściej uznają, że powiaty nie mogą przeznaczać środków budżetowych na finansowanie lekarza stwierdzajcego zgony, to odmiennie ocenił to WSA w Poznaniu w wyroku, który zapadł w drugiej połowie listopada. Konflikt ma szansę wkrótce się zakończyć, ponieważ trwają już prace nad projektem ustawy, która jednoznacznie rozstrzygnie m.in. o tych wydatkach.

Kwestię tak społecznie ważną jak stwierdzanie zgonu normują przepisy ponad 50-letniej, wielokrotnie nowelizowanej ustawy oraz wydanego na jej podstawie, niewiele młodszego i nigdy nienowelizowanego rozporządzenia.

Uwaga! Taka sytuacja powoduje wiele wątpliwości, zwłaszcza dla powiatów, które chcą zabezpieczyć środki na działalność lekarza-koronera. Problem w tym, że budżety zawierające takie wydatki kwestionują im zazwyczaj regionalne izby obrachunkowe.

Geneza problemu

W tym roku minęło 50 lat, odkąd w polskim systemie samorządu lokalnego przestały funkcjonować powiatowe rady narodowe. Pomimo to wciąż pozostały w systemie prawnym przepisy, które imiennie wskazują je jako podmioty wyposażone w określone kompetencje, i niestety powodują poważne problemy i rodzą spory kompetencyjne. Jednym z nich jest finansowanie działań lekarza-koronera. Zgodnie z par. 9 ust. 4 rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z 3 sierpnia 1961 r. wydatki związane z wypłatą wynagrodzenia dla lekarza-koronera ponoszą organy prezydiów powiatowych rad narodowych. Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy z 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (u.c.c.z.).