Polski Ład 3.0. Najważniejsze zmiany w CIT

Chociaż rozwiązania wprowadzone przez Polski Ład od początku wywołały wiele krytycznych uwag, to podatnicy CIT musieli znacznie dłużej czekać na zmiany niż podatnicy PIT. W tym przypadku istotne jest jednak również to, że ustawa z 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, zwana Polskim Ładem 3.0, wejdzie w życie 1 stycznia 2023 r., a tylko niektóre jej regulacje znajdą zastosowanie do przychodów uzyskanych w 2022 r.

Jednocześnie trzeba przyznać, że wiele zmian wprowadzanych przez nowelizację z 7 października 2022 r. może rzeczywiście ucieszyć podatników. W niektórych przypadkach interwencja ustawodawcy była naprawdę radykalna, bo np. w całości uchylono przepisy o ukrytej dywidendzie, które zgodnie z Polskim Ładem miały zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2023 r. Podobnie uczyniono z regulacjami dotyczącymi pośrednich transakcji rajowych, a tutaj w dodatku uchyleniu nadano moc wsteczną od 1 stycznia 2021 r.! Dzięki temu podatnicy nie będą już musieli weryfikować swoich kontrahentów, aby stwierdzić, czy są oni rzeczywistymi właścicielami płatności wynikających z realizowanych z nimi transakcji. Wprawdzie obowiązkom dokumentacyjnym nadal podlegają bezpośrednie transakcje rajowe, ale i tutaj sytuacja podatników się poprawi dzięki znacznemu podniesieniu progów dokumentacyjnych. Inaczej postąpiono natomiast w przypadku podatku minimalnego, bo podatnicy przez dwa lata (do końca 2023 r.) nie będą płacić tej daniny, a od 2024 r. będą mogli skorzystać z wielu dodatkowych wyłączeń, a ponadto zmieni się konstrukcja tego podatku.

Na pozytywną ocenę zasługuje również usunięcie licznych wątpliwości interpretacyjnych, nawet jeśli nie zawsze oznacza to wprowadzenie rozwiązań korzystniejszych dla podatników. I tak do zwiększenia liczby spółek przechodzących na estoński CIT może się przyczynić doprecyzowanie regulacji dotyczących m.in. wygaśnięcia zobowiązania z tytułu korekty wstępnej, wymogu minimalnego zatrudnienia czy terminów zapłaty podatku z tytułu zysku oraz od dochodu z przekształcenia. Tutaj łyżką dziegciu w beczce miodu może być jednak konieczność zapłaty ryczałtu od 50 proc. wydatków dotyczących składników majątku (m.in. samochodów), które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.