Wyrok SN z 23 marca 1973 r., sygn. III PRN 4/74

Umowa, według której pracownik, zobowiązany do pracy w wymiarze ogólnych ustawowych norm czasu pracy, miałby za 12 godzin pracy dziennie, w tym także za pracę w porze nocnej, otrzymywać globalne wynagrodzenie w oznaczonej ryczałtowo kwocie, obejmujące zarówno wynagrodzenie zasadnicze, jak i wynagrodzenie za pracę dodatkowo opłacaną, jeżeli nie ustalono w niej wysokości każdego z tych odrębnych wynagrodzeń, musiałaby być uznana w tym zakresie za nieważną.