Ekwiwalent za urlop

Z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracodawca ma obowiązek wypłacić pracownikowi ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany w całości lub w części urlop wypoczynkowy (art. 171 § 1 k.p.). Na obowiązek tej wypłaty nie wpływają ani rodzaj umowy o pracę, ani czas trwania zatrudnienia, jak również tryb czy przyczyna zakończenia stosunku pracy.

Obowiązek wypłaty ekwiwalentu nie powstanie tylko wtedy, gdy strony postanowią o wykorzystaniu urlopu w czasie pozostawania pracownika w stosunku pracy na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej z tym samym pracodawcą bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą.

O wypłacie ekwiwalentu przesądzają dwa warunki, tj. rozwiązanie stosunku pracy oraz niewykorzystanie przysługującego urlopu w naturze.

Pracownik nabywa prawo do ekwiwalentu w dniu rozwiązania umowy o pracę i tego dnia pracodawca ma obowiązek dokonać wypłaty. Nie ma w tym przypadku znaczenia, że termin wypłaty wynagrodzeń przypada np. 10. dnia następnego miesiąca. W przypadku wystąpienia zwłoki w wypłacie ekwiwalentu pracodawca naraża się na dodatkowe koszty w postaci odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty, których pracownik może zażądać. Za urlop zaległy, a nieprzedawniony, ekwiwalent przysługuje w pełnej wysokości. Natomiast gdy stosunek pracy ustaje w trakcie roku, urlop bieżący ulega proporcjonalnemu obniżeniu. A zatem również ekwiwalent przysługuje za urlop proporcjonalny do przepracowanego okresu.